Vandaag staat er weer eens een multi op het programma. We gaan Vleddervener Vennen lopen. We rijden mooi met de kap open naar de parkeerplaats.
Als je je telefoon niet op het picknickbankje laat liggen en daar bij WP1 achterkomt, is het ongeveer 5,5 km wandelen. De eerste ‘ven’ was droog. Daarna hele mooie plekjes gezien.
Onderweg nog een interessant gesprek gehad met een dame die haar hond aan het uitlaten was.
Tijdens de wandeling kwamen we nog langs Little pirate. Die hebben we gelijk maar meegenomen. Leuk gemaakt!
Op de terugweg nog even langs de McDonalds. Corrie had zin in een ijsje en ik kon de kipnuggets niet weerstaan.
Vandaag hebben we nog niks gedaan. Het weer is nog redelijk. We gaan voordat het gaat regenen de trail Familie Mol oppakken. De GPS werkt niet mee. Ik download de lijst met traditionals rondom huis met ‘Live Geocaching’. Dat duurt sowieso lang en hij blijft steken op 48%. En laat daar deze trail nou net niet bij zitten. De caches zijn goed te vinden. Een duidelijk olifantenpad bij elke cache.
Ten slotte proberen we Houdini nog. Het blijft helaas bij proberen. Na ons wordt hij wel gevonden. Hij ligt er dus blijkbaar wel.
Nadat ik weer eens een polo heb verknald met knoeien (tegenwoordig eet ik thuis met een schort aan) en er in andere polo’s gaten vallen besluiten we om een paar nieuwe te halen. Corrie wil hiervoor graag naar Batavia Stad. Als we daar zijn aangekomen blijkt ook nog dat er een VIP EVENT is. Dus 20% korting op (bijna) alles.
Zoals gewoonlijk gaan we weer winkel in winkel uit tot we bij PME komen. Daar vind ik in no-time alles wat ik wil hebben.
Het is nog te vroeg om te gaan lunchen. We zien dat er in de buurt een lab-cache is, ‘Batavia Kwartier’. We brengen de zware tas met veel te dunnen handvatten naar de auto en gaan deze lopen. De cache brengt ons naar de Bataviahaven. Leuk om daar eens door te lopen. De vragen zijn vrij eenvoudig op te lossen.
Terug in Bataviastad willen we lunchen bij Ame Fashion Café. De ober ziet dat we gaan zitten, twijfelt even en loopt naar binnen. Vijf minuten later zitten we er nog zonder dat we iemand hebben gezien. We verlaten het terras en gaan naar La Place. Daar kunnen we zelf ons eten pakken. Daarna is het tijd om weer naar huis te gaan.
Eerste Pinksterdag en mooi weer. We laden de fietsen achter op de auto en naar Kampen. Het stationsplein wordt flink verbouwd het is even doorrijden naar een parkeerplaats.
Gisteren heb ik een lijst gemaakt met de caches die we willen doen. Dus we beginnen vol goede moed aan de route. Niet alles is te doen. Soms moeten we een compleet andere weg hebben. Soms zijn het hengelcaches die te hoog hangen etc.
De route is gelukkig erg mooi. We fietsen vanuit Kampen door Winsum naar Veecaten (’s Heerenbroek). Daar nuttigen we een kopje koffie met een stukje appeltaart.
We steken met het pontje over naar Zalk en fietsen aan de andere kant van de IJssel weer terug naar Kampen. Ik ga niet opsommen wat we allemaal gedaan hebben. Er zitten geen bijzondere caches tussen. De meeste waren zelfs helemaal niet leuk.
In eerste instantie wilden we met vrienden naar Mallorca. Helaas werd Corrie ziek en moesten we de plannen veranderen. Onzeker of we nog weg konden hebben we op het laatst nog een last minute geboekt bij Landal Stroombroek in Braamt.
Vandaag was het tegen alle voorspellingen in mooi weer. Dus de fietsen achterop en cachen. De auto in Didam geparkeerd en op zoek naar een kledingzaak voor een korte broek. Snel gevonden, bijpassend shirt er bij en op weg.
We hadden twee kleine in de planning: Geo Greffelkamp en Duivense broek. Beide niet helemaal gedaan. Ze zijn niet bijzonder. De fietstocht was leuk, maar niet bijzonder. Landweggetjes door landbouwgebied. Onderweg scheurde ik nog uit mijn nieuwe broek. Gelukkig had ik mijn spijkerbroek ook nog bij me.
Terug in Didam nog even de broek omgeruild voor een nieuwe.
Dag 2
Het was inbrekerstijd. Vandaag hebben we een aantal caches van de ‘Break In Cache’ opgepakt. Dat ging niet zonder slag of stoot zoals je hieronder kan lezen.
Break In Cache: Busje komt zo Een mooi begin van deze dag. De cache op zich was niet heel moeilijk te openen, al zijn we er best wel even mee bezig geweest. Maar het is ons in elk geval bijna zonder hulp gelukt. Een voorbijganger wees ons even op het magneetje dat onder aan de buis zat. Als ik niet zo eigenwijs was geweest en gewoon had gedaan wat Corrie voorstelde, namelijk even een magneet uit de tas pakken waren we veel sneller geweest. Nadat het kastje met het sleuteltje geopend was, moesten we aan de hand van de route een ‘richting hangslot’ openen. Achterop dit slot staat een QR code. Als je deze scant dan krijg je een liedje te horen waar je iets moet tellen. Aan de hand van dit resultaat kan je dan een cijferslot openen en heb je de cache te pakken.
Break In Cache: Verdraaid ! De container was snel gespot. Een kist boven in een boekenkast, vastgezet met een hangslot. Het was vrij eenvoudig om de code te krijgen en het kistje te bemachtigen. De code was te bemachtigen door het scannen van een QR code. En eenmaal open zag ik het gelijk niet meer zitten. Twee combinatiehangsloten. Daar heb ik dus helemaal niks mee. Toch maar even plaats genomen onder de carport van Ger1958. Gelukkig kwam deze even later naar buiten en bood ons een kopje koffie aan! Na uitleg over de werking van de sloten konden we de cache loggen. Als hij ons niet had geholpen hadden we er nu nog steeds gezeten.
Break In Cache: The Sound Code Ook deze was weer leuk gedaan. Even op het knopje drukken, liedje luisteren en oplossen. Het knopje bevond zich aan de andere zijde van de weg. Het kinderliedje was te horen als je snel weer naar de cache liep of, zoals wij, met z’n tweetjes bent.
Break in Cache: De KIP of het EI ? Deze was heel snel open. Blijkbaar had ik gelijk de juiste manier van draaien gevonden. Het kistje draaien was voldoende.
Break In Cache: Compartimenten Helaas was deze door de vorige vinder niet goed afgesloten. Anders was het wel wat meer werk geweest. Nu was het openen en loggen. Zonder gepuzzel. Jammer. We hebben hem weer keurig achtergelaten. De volgende geocacher moet wat meer werk doen.
Break In Cache: Comfort – Zone Dit was een kwestie van lef. Gelukkig was er niemand in de buurt en konden we ongezien de cache pakken en loggen.
We hadden niet zoals gisteren droog brood met te weinig beleg mee. We gaan vandaag lekker lunchen. We hebben een 12 uurtje besteld bij Jan & Jan in Didam. Heerlijk!
Break In Cache: Gezondheidscentrum Didam Grappig dat we deze gisteren niet hebben gedaan. We hadden de auto hier om de hoek geparkeerd. We laden nooit multies op de GPS als we een trail gaan fietsen. Gelukkig stond hij vandaag wel op het lijstje. Het is altijd weer een verrassing dat als je doet alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, niemand oplet als je de cache pakt en weer terugzet. Je moet namelijk een doosje bij de receptie van de huisartsenpost pakken. Elke log is een mini logrolletje in een leeg pillenhulsje.
Break In Cache: Ont-Spanning Deze was alles behalve ontspannend. Nadat we verbaasde gasten hadden uitgelegd wat we aan het doen waren. “Is dat om je telefoon op te laden?” en ons blikje fris op hadden toch maar om een hint gevraagd. Daarna was hij snel open. Ondanks alle stekkers was de oplossing het draaien van het plaatje op de deksel van de doos.
Break In Cache: Mailbox – Ger1958 Ook dit keer was het een hele klus. We waren al een poosje bezig toen een bewoner (ook een geocacher) maar even polshoogte kwam nemen. Hij gaf wat aanmoedigingen. Die hadden we net nodig om iets te doen wat we eigenlijk niet durfden. Weg is weg. Je moet dus het kaartje in de daartoe bestemde gleuf laten vallen. Met een piepje wordt dan aangegeven dat de deur open kan. Daarna konden we hem snel loggen. Dit was de laatste voor vandaag. Nog even wat eten scoren en naar ons vakantieadres. ‘
Dag 3
Vandaag stond een bezoekje aan Doetinchem op de planning omdat het slecht weer zou worden. Maar vanmorgen zagen we dat het pas aan het eind van de dag zou gaan regenen. Omdat er ook nog een labcache ‘Osseld en de Vijverberg’ ligt besluiten we de fiets te nemen. Doetinchem is maar 5.5 km fietsen. De labcache is goed te doen. Om de batterij van onze telefoons te sparen navigeren we op de GPS. Dat is in de stad niet te doen. Hij is traag met wisselen en de dikke witte pijl maakt het bijna onmogelijk om details op de kaart te zien. Toch lukt het ons om de labcache te doen. En wat het heel bijzonder maakt is dat ze zelfs de bonus zoeken en vinden!
Daarna struinen we wat door de stad en lunchen we bij Eef’s Brasserie. Ik had een heerlijke boerenbol en Corrie een droge pistolet met net zo droge beenham. Zoals gepland gaan we even langs Spellenwinkel de Betovering.We kopen twee spellen. Hitster en een uitbreiding op Ticket to Ride: India en Zwiterserland. Vervolgens is het tijd voor een sanitaire stop en drinken we een luxe koffie bij De Beren.
Het centrum valt qua grootte tegen. Daarom gaan we wat caches oppakken. Het zijn uitsluitend voortuincaches.
Genesteld in eigen huis V2 Deze heeft totaal geen indruk gemaakt. Zelfs als ik op google maps kijk kan ik me niet meer herinneren hoe deze er uit zag.
Minibieb de witte kater Deze dan wel weer. Een klein zwart doosje tegen het dak van de minibib.
Open de kluis Een tweetraps cache. De sleutel vinden aan de onderzijde. Vervolgens het slotje openen en voila, daar is de cache! Mooi gemaakt, favorietje waardig.
Spillebeen’s Tuincache We zochten naar een paddestoel ‘rood met witte stippen’. Deze had echter een schutkleur en viel in eerste instantie niet op tussen het grind.
Eenmaal weer in het huisje kan ik Corrie overhalen om een spelletje Hitster te spelen. Beide waren we overtuigd dat ik zou winnen. Helaas, Corrie won met 10-6. Spel kan dus in de kast (onderin).
Het frituurvet bij de snackbar hier op het park rook de vorige keer oud. Dus googlen we even naar de snackbar met de hoogste google score. We komen bij snack bar Fly Inn terecht. En inderdaad. Heerlijk gegeten, vriendelijke bediening.
Eenmaal weer terug, sauna’tje voor mij, bad voor Corrie. Misschien toch nog een rondje Hitster.
Corrie is nog niet heel mobiel. Toch willen we er even uit. We besluiten om in Woudsend de labcache ‘Loopje door Woudsend’ te doen. Er ligt ook een multi met 21 waypoints: De vele steegjes van Woudsend .
Het is mooi weer, dus we gaan met de MX-5. Dakje kan er af. Het is erg druk in Lemmer. Eenmaal Lemmer voorbij rijden we vlot door naar Woudsend waar we de auto bij de Spar parkeren. Dat komt goed uit. Om een of andere reden zit er geen notitieblokje meer in de geocaching tas. Dus die schaffen we maar even aan.
We lopen toch eerst de labcache maar even. Die is goed te doen. Daarna starten we met de multi. De punten zijn goed te vinden. Het is een mooi dorp met smalle steegjes en verrassend leuke plekjes. De antwoorden zijn (dachten we) niet te moeilijk. Echter krijgen we de checker niet op groen. Dus wat deze multi betreft gaan we met een ‘no find’ weer naar huis.
Het was de bedoeling dat ik vanmorgen op de racefiets zou stappen om een virtueel stukje langs de kust bij Sussex te fietsen. Maar mijn kuiten schreeuwden om het hardst om het niet te doen. Laatste sessie heb ik zes kilometer met kramp gefietst. Dat voel ik nog steeds.
Aangezien ik ook de MX-5 moet aftanken besluit ik door te rijden naar schokland om daar de labcache ‘World Herritage Unesco Schotland’ te lopen. Deze gaat over het zuidelijke deel van Schokland.
Als ik alle vragen goed heb beantwoord en weer bij de weg ben besluit ik om ook het noordelijk deel mee te nemen. In totaal 9,5 kilometer gelopen en een idee op gedaan om ook in het noordelijk deel een labcache te leggen.
Jawel, de eerste warme zonnige dag. Dus het dak kan letterlijk van de MX 5 af. Lunchpakket samengesteld en op weg. Bij het eerste WP hadden we er al anderhalf uur op zitten. De eerste twee waren lastig. Niet zozeer de antwoorden vinden, maar wel proberen door het drukke verkeer te laveren en dan nog iets zoeken.
Eenmaal buiten de stad ging het beter. Bijna alle waypoints goed kunnen vinden, behalve WP13. Maar dat is eenvoudig op te lossen door alle mogelijke combinaties door de checker te halen.
Omdat we laat zijn vertrokken wachten we niet tot het voorgestelde rustpunt. We stoppen bij een picknickplaats en nuttigen ons broodje brie en ham-kaas croissant. Voor de sfeer heb ik een fles witte wijn meegenomen (0% natuurlijk!)
De omgeving is druk en kaal. Het is niet mogelijk om een sanitaire stop te doen. We besluiten in Pieterburen maar even wat te drinken bij Restaurant Waddengenot. Ook hier weten ze wel van prijzen. Op het terras Ligt Pieterplein. Met wat hulp van de serveerster is deze snel gelogd.
De route zelf is erg leuk. Veel smalle bochtige weggetjes. Leuke dorpjes. Zeker de moeite waard. De cache was snel gevonden. Dat kan niet missen.
Eerste paasdag. Geen familiebezoek gepland, we gaan Autocache Hondsrugroute doen. Deze stond al een poosje op de lijst. Het is droog dus we plannen een lange dag. Eindelijk eens een ritje met de kap van de MX-5 open.
We vertrekken met de kap gesloten. Snelwegen uit en zo navigeren we naar het vertrekpunt, een carpoolplaats bij Sleen, toevallig de geboorteplaats van mijn vader.
De waypoints zijn goed te vinden. Na een poosje besluiten we de kap open te doen. En toen…. ja hoor. Het raam aan de passagierskant gaat niet meer dicht. Vorige week hadden we dit probleem aan de bestuurderskant. Het gaan aan het einde van de dag regenen. We moeten alle geplande uitstapjes overslaan, zo snel mogelijk de cache afmaken en dan naar huis voor het begint te regenen.
Na wat gemopper hebben we toch nog een leuke dag gehad. We waren op tijd thuis om de auto af te dekken. Na het weekend maar eens kijken hoe we hem droog bij de garage krijgen.
Nog niet helemaal bijgekomen van de vakantie doen we rustig aan. Het is nog mooi weer, dus wat is er leuker dan een rondje te rijden in de MX-5.
Corrie ziet de labcache OFZE2022 – Explore ‘Explore “Oostelijk Flevoland”. Deze heeft 7 punten, verspreid over Oostelijk Flevoland.
De eerste stop is in Swifterbant. De vraag kunnen we vanuit de auto oplossen. Het navigatiesysteem in de auto heeft een super handige functie voor het ingeven van coördinaten. Erg handig, vooral als je stil staat. Zodra je gaat rijden werkt het touch-screen niet meer.
Daarna gaat de rit naar Lelystad. Hier moeten we wel even uit de auto om het juiste antwoord te vinden.
Op weg naar Harderwijk. Corrie wil graag een Milkshake. Helaas ga ik er van uit dat we niet langs de McDonald’s rijden we door naar het volgende punt. Even opletten bij de nieuwe verkeerssituatie bij Zeewolde. De kaart in de auto is verouderd. Ook dit punt wordt snel gevonden.
Dan gaan we naar Dronten. Ook hier moeten we de auto uit. We nemen een kopje koffie. Helaas was de appeltaart op.
Nog twee punten te gaan. Bij Ketelhaven moeten we even twee keer langs het gebouw rijden waar de vraag over gaat.
De laatste stop is bij Roggebotsluis. We rijden lekker over de dijk en de beantwoorden de vraag al rijdend.
Daarna over de ‘oude weg’ via kampen naar Jasper en Marjolein. We eten daar mee en geven Thijmen de souvenirs die we uit Marokko hebben meegenomen.
