Als ik na een rondje op de racefiets weer thuiskom heeft Corrie gezien dat er vijf caches in de buurt online zijn gekomen. De Casteleynsplas is weer vrij nadat een nachtcache in het archief is gegaan. W3M heeft er een vijftal mysteries neergelegd. De puzzels zijn niet al te moeilijk.
We kunnen ze allemaal oplossen behalve Wartaal. Hier zit een foutje in de beschrijving. Met wat gepuzzel, Google Maps en logisch nadenken krijgen we de geochecker toch op groen. Blijkbaar ben ik de eerste die dat lukt. We gaan meteen op weg om eindelijk weer eens een FTF te scoren. (De CO heeft de cache beschrijving ondertussen aangepast)
Casteleynsplas
Als we als eerste onze naam op het maagdelijke rolletje hebben geschreven gaan we ook de rest even loggen. Het zijn geen bijzondere caches. Ik houd het bij een korte opsomming
We zijn door onze drankvoorraad heen en willen deze maar eens gaan aanvullen in Duitsland. Na wat googlen komen we tot de conclusie dat Meppen het meest voor de hand ligt.
Even de kinderen appen of ze nog wat nodig hebben. Uiteindelijk komt het er op neer dat onze dochter graag mee wil. Dat kan. We gaan dan wel met de Kia. Daar kan meer in en die zit achterin net wat beter.
Nadat we de route hebben geupload naar Geocaching.com en de caches 5km naast de route hebben gedownload op de GPS kunnen we bijna op pad. Er staat geen kaart van Duitsland op de GPS. En dat duurt over het netwerk een half uur!
De kofferbak vol met kratjes en tassen en op naar Meppen. Nadat we bij Hoogeveen zijn veranderen we de instellingen van het navigatiesysteem en zetten snelwegen vermijden aan. Caching time!
Vrij vlot naar de afrit komen we door Veenoord. Hier ligt de eerste cache. Een nano. Even wachten tot de GPS-en tot rust zijn gekomen. En na wat gepeuter hebben we hem te pakken. De eerste van vandaag.
Hij ligt bij het Vincent van Gogh huis. We gunnen ons niet de tijd om even binnen te kijken.
De volgende is leuk. De hint is overduidelijk. Dat mag ook wel, want volgens mij kan het hier erg druk worden. Een echte munitiebox. Die zie je niet veel meer, toch zullen we er vandaag meerdere vinden.
Deze laat zich niet zo gemakkelijk vinden. Er is wat brute kracht voor nodig en we proberen altijd alles voorzichtig open te krijgen. Er lopen gas, stoom en olieleidingen. Wat ons op valt dat er wat onnodige bochten in zitten. Als iemand mij kan vertellen waarom, ik hou me aanbevolen.
Zoals gewoonlijk cachen we vanaf de telefoon of GPS. We hebben de omschrijving dan ook weer eens niet gelezen. Tijdens het schrijven van dit blogje doe ik het wel. Zie ik ineens ‘uitzicht op antennes’? Even google streetview er bij en inderdaad. Gemist dus. De cache is ook zo gemakkelijk te vinden dat we niet om ons heen hebben gekeken.
Letterlijk een grensgevalletje. Stoppen, auto uit, loggen, auto in en de grens over. Blijkbaar is dit meer dan 5 km van de ideale route. We zijn nu volledig aangewezen op onze telefoons. Helaas doet C:Geo het (nog steeds) niet en moeten we het doen met de officiele Geocaching app. Die werkt lang niet zo fijn.
We gaan eerst de stad maar even in. Het centrum is niet groot. Er valt niet veel te winkelen. Wat wel opvalt zijn de mooie, oude gebouwen. Het theater valt daar overigens niet onder. De cache is snel gevonden, mede dankzij de hint.
Even gelunched bij Subway. Onze betaalpassen werden niet geaccepteerd. Ik ben een snelle eter en mocht daarom op zoek naar een ATM. Wie heeft er tegenwoordig nog meer dan 50 cent voor een winkelwagentje aan contanten op zak.
Terug bij de Kaufhal, zetten we de parkeer kaart weer op de huidige tijd. Nu hebben we nog twee uur om de kar te vullen. Vooral snoepgoed, wasmiddelen, verzorgingsprodukten en drank. De Hugo (€ 1,14) was helaas al op. Veel onbekende biertjes. Dan nemen we overal wat van mee. Thuis even proeven en opschrijven welke lekker zijn. Dit ter voorbereiding voor een volgende rit.
Grensgevalletje
Voor deze cache moesten we een smal weggetje in. Dan is het wel fijn dat de Sportage hoger op z’n wielen staat. Met een volgeladen Aveo zit je dan al snel met je bumper op de bulten/grond.
Leuk om even een Ja-knikker van dichtbij te zien. De cache was snel gevonden. Ik heb weet niet waar. Marjolein had hem te pakken voor ik de auto uit was.
Dit is een cachewaardige plek. Onder begeleiding van een blaffende bouvier was het even zoeken. Vreemd want hij ligt toch echt op een plek die je meteen verdenkt. Nog even een rondje om de kalkoven en weer verder.
Toch nog weer even de grens over. Geen idee wat ‘Holzmichel’ betekent. Google translate kan er niks mee. En google streetview is hier niet geweest. Deze heeft geen indruk gemaakt.
De laatste van vandaag. Snelle oppikker bij een zonnecellenweide. De maag begint te knorren en de zon begint te zakken. Marjolein weet nog een lekkere lunchroom waar we gaan eten. Cafetaria Lunchroom Emmy. Toch net iets beter dan een snackbar. Lekkere gehaktballen en frietjes.
Onderweg naar huis leeft Marjolein zich uit op Spotify. Onder luid gezang en Apres-Ski muziek moet ik het laatste uur zien te overleven.
Eindelijk weer een verslag. We hebben ondertussen al wel wat caches opgepakt. Steeds eentje per dag om de kalender vol te krijgen. Vandaag doen we weer een trail.
Het lijkt wel lente. De lucht is blauw, de zon schijnt en er is weinig wind. Fietsendrager achter de auto, fietsen er op en op weg naar Peperga. De auto geparkeerd onder een viaduct van de A32 bij Peperga. Er was al een echtpaar aan het zoeken naar NR. 1. Die hadden we al eens eerder opgepakt.
De route is bijzonder mooi. Wat mij betreft hadden er wel wat minder caches mogen liggen. Er zijn stukken waar de caches precies 160 meter uit elkaar liggen. Dat wil zeggen, opstappen, twee keer trappen en weer afstappen.
Tsja, en nu?
Bij NR. 30 ging het even mis. De koker glipte uit het draad en rolde de sloot in. De oever was te steil en te hoog om de koker te kunnen pakken. We konden wachten tot hij bij de duiker zou komen. Maar de stroming was zo langzaam dat dat wel even zou duren. Gelukkig was een jongen bereid om even een schepnet uit de schuur te halen en de koker voor ons uit het water te vissen.
Op weg naar huis kunnen we er nog een paar meenemen. Erwtje 90 is al een poos geleden opgelost. Even van de weg af en op zoek. Het was ondanks de overduidelijke hint toch nog even zoeken. Even loggen en op naar de volgende.
Je houdt het niet voor mogelijk. Maar een paar honderd meter verder staat een kasteel (folly). De cache draagt wel de naam, maar ligt op de naastgelegen camping. De hint is overduidelijk en deze kan dan ook rustig onder toeziend oog worden gelogd.
Deze konden we tijdens onze fietstocht niet vinden. Snap echt niet waarom. Het was nu uit de auto en ik zag hem vrijwel direct. Dat was een makkie. Op naar de volgende.
Tijdens het fietsen van de emoticons trail hadden we alleen de beschikking over een pocket query van een paar dagen oud. We hadden even gemist dat deze was verplaatst. We hebben toen tevergeefs gezocht. Met de juiste coördinaten was hij snel gevonden. Nu hebben we de hele trail toch nog af kunnen maken voor hij in het archief verdwijnt.
Vandaag moet er weer een cache gedaan worden om de kalender vol te krijgen. Het is gelukkig fantastisch weer. Het is koud, de zon schijnt, heerlijk om een wandeling te maken.
We gaan vandaag eens naar het zuiden. Lelystad wel te verstaan. We beginnen met de multi ‘Money makes the cacher go around’.
De cache bevat nogal wat rekenwerk. Geen echt moeilijke formules maar toch. Dus heb ik dit keer in de gcc tool alle berekeningen ingevoerd. Achteraf best wel handig.
De wandeling is leuk. Niet echt bijzonder. Je hoort (en ziet) de hele wandeling de A6. Verder is het een leuk stukje bos. Niet druk.
De wp’s zijn leuk gemaakt en goed te vinden. De cache zelf ook.
Aan de andere kant van de weg, even slootje over en een stukje lopen ligt ‘[OFZE2016] restanten van vroeger’. Deze is wat lastiger te vinden. Vooral omdat je ook goed moet opletten waar je loopt. Als je een misstap maakt lig je twee meter lager.
Ik had het al opgegeven toen Corrie nog een poging deed en de cache vond.
Dit is de laatste voor vandaag. Leuk verstopt, voor ons geen nieuwe manier van verstoppen. Ook deze was snel gevonden. Met uitzicht op het verdeelstation en de Maxima centrale.
Regen en harde wind. Totaal geen zin om vandaag onze stappen te doen. Toch kunnen we elkaar motiveren om de wandelschoenen aan te trekken, de heuptas met tools aan te vullen met energierepen en op weg te gaan naar Sloten (Fr).
Onze eerste stop. Deze hebben we eerder niet kunnen vinden. We krijgen bij het uitstappen al een idee wat ons in Sloten te wachten staat. Het is echt koud. De wind giert over het vlakke Friese land. De cache is gelukkig snel gevonden en gelogd. Op naar Sloten.
De twee multies doen we min of meer tegelijk. Ze zijn beide leuk, maar niet bijzonder. Het verhaal van de stadsomroeper is wel een mooie aanvulling op de wandeling. Maar door de harde wind is het lezen eigenlijk niet te doen. De vragen zijn goed te doen en er is niet veel overbodig rekenwerk.
De kieviet van Sloten
En dan ineens herken je de fontein als een van de elf fonteinen uit een documentaire. Hij staat een beetje achteraf. Dat krijg je als je kunst door de strot van de bewoners drukt.
Beide caches zijn ook goed te vinden. Die van de stadsomroeper is leuk gemaakt. Kamperen is simpel en als je een beetje mazzel hebt, hoef je de route niet eens te lopen.
Terug bij de auto moeten we nog steeds een behoorlijk aantal stappen doen.
Even een stukje doorrijden en dan vinden we deze cache. Hij is snel gevonden. Waarom hij hier ligt? Blijkbaar is aan de andere kant van het hek een camping. Snel weer de auto in en de energiereep naar binnen werken.
Ook deze was als een blauw treurend gezichtje op de kaart zichtbaar. Nu was hij snel gevonden. Ook weer zo’n cache waarvan je je afvraagt: ‘wat doe ik hier’.
De afgelopen jaren wordt er in het Kuinrebos een adventstrail neergelegd. De vorige bestond uit een serie mysteries met legpuzzels waarvan het oplossen langer duurde dan het lopen van de trail.
Nu bestaat de trail uit 24 traditionals en een bonus. Na een poging tot uitslapen even ontbijten en op weg naar het bos. Het is best wel druk met collega cachers. Niet zo verwonderlijk. Het weer is prima voor het geocachen.
De trail is goed verzorgt. Alle petlings hangen bij een in kerstsfeer versiert huisje. Leuk gedaan. De route is ongeveer 8 kilometer. En als je, zoals wij, niet direct het juiste pad neemt, loopt het al snel op tot 9.
De bonus doen we later nog wel. Dat is wat uitzoekwerk. Morgen nog even een eventje en dan met de familie kerst vieren.
Vandaag gaan we naar ons eerste event. Dit event wordt ter ere van Team Racletties gehouden in Waddinxveen. Dat is voor ons best wel een stuk rijden, We hebben dan ook een kamer gereserveerd in hotel De Unie.
In eerste instantie wilden we de fietsen meenemen om zaterdag een trail door de duinen te doen. Helaas gooit de regen roet in het eten. Het zal zowel vandaag als morgen regenen en hard waaien. We besluiten om op tijd te vertrekken en wat caches op te pakken in Gouda en daar wat te winkelen.
Al dwalend door Gouda doen we eerst De Gouden Eend. Je wordt even op het verkeerde been gezet door de enorme eend. De echte cache zit net iets verder op. Leuk gedaan en met dit weer eenvoudig ongezien te loggen.
Daarna weer terug het centrum in om Het Goudse Stadhuis te loggen. Goed te vinden. Dat moet ook wel op zo’n druk plein. Verder geen bijzondere cache. De historische plek maakt het wel terecht dat hier een cache ligt.
We lunchen even bij Gewoon Gouds. Natuurlijk allemaal gerechtjes met kaas. Erg lekker. Vooral de kaassoep.
Vervolgens weer het centrum uit op zoek naar St. Barbarahof – TB-hotel. Dat was even zoeken. Wel leuk zo’n hofje. Hoewel het een beetje rommelig overkomt. Verder niks bijzonders. De cache is goed te openen en ligt vol met TB’s. Daar doen wij dus eigenlijk niks mee. Wel weer een smiley op de kaart. Ondertussen blijft het regenen.
We zijn door de Traditionals heen. Dan gaan we op pad voor deze Multi. De wandeling (voor zover we hem hebben afgemaakt) is leuk. De vragen zijn goed te doen alleen het uitrekenen van de benodigde waarden is belachelijk vorm gegeven. De tas met geocache tools, inclusief notitieblokje ligt nog in de auto. We moeten het doen met een bonnteje dat ik nog in mijn portemonnee heb zitten. Het begint ondertussen nog harder te regenen. We zoeken onze toevlucht in de Sint Janskerk. Op een stukje papier dat we daar van de balie pakken zetten we alles nog even op een rij. Helaas hebben we een fout gemaakt. We zijn koud en moe en gaan naar het hotel.
Nadat we kwartier hebben gemaakt in het hotel, gaan we nog even wat lekkers halen. Het hotel sluit op tijd de bar en he Event duurt maar tot 20:30. Daarna lopen we naar het event. Onze eerste. Het was erg gezellig. Natuurlijk ligt bij het organiserend team een cache in de tuin. Met wat hulp kunnen we deze ook loggen.
We hebben 16km door Gouda gelopen. Alles doet pijn en we gaan, ondanks de vriendelijke uitnodiging om nog even te blijven, terug naar het hotel. We kruipen onder de wol met een flesje wijn en wat hapjes en kijken de Voice op het miniscule tv’tje.
Onderweg naar Swifterbant doen we nog even “De Swifterbantcultuur” aan. Dit is een Virtuele Cache. De opracht om een foto te sturen met de coordinaten op de GPS en de datum geschreven op een papiertje is een beetje vaag. De vragen zijn verder goed te beantwoorden.
Het pad is modderig. Goede schoenen zijn wel handig als je geen natte voeten wil krijgen. Ik weet niet wat ik aanmoet met dit soort caches. Er komen er ook niet meer bij. Ze zullen in de loop van de tijd wel uitsterven.
Dit is een leuke WherIGo. Je loopt, zoals aangeven, drie rondjes door het bos. De vragen zijn leuk, sommige zijn open, andere meerkeuze waarbij je gewoon kan klikken tot je het juiste antwoord hebt.
Het bos is best wel mooi. De paden liggen vol gekleurde bladeren en de herfstzon schijnt er vrolijk op los. De jas kan uit. Elk rondje zien we weer nieuwe dingen.
Mijn telefoon loopt natuurlijk weer vast en we gaan verder op die van Corrie. Regelmatig even de voortgang saven is wel handig.
Wat erg leuk is dat je deze niet thuis op kan lossen. Er zitten twee punten (waypoints) tussen waar je fysiek iets moet doen.
Onderweg naar huis nemen we nog even deze opgeloste puzzle mee. Mooi gedaan. Altijd leuk om weer eens een cache te vinden met een thema, dat aansluit op de omgeving. En waar ook nog eens aandacht aan de container is besteed. Favorietje is zeker op z’n plek!
Vandaag kan je met dit mooie weer niet binnen blijven. Bovendien is het weer zo’n dag in het jaar dat we nog nooit een cache hebben gevonden.
GC6YRM4 – [N.O.P.E.] TIDT – Rotterdamse Hoek
Dit was de eerste cache van vandaag. Na een lange reeks van rapertjes weer een keer een Multi. En nog wel vlak bij huis. Dit is wel een aanrader. Niet te lang. Je zou niet verwachten dat je daar zomaar zo’n mooi stukje natuur tegenkomt. De wp’s zijn goed te vinden, als je een beetje oplet, en de eindcache is ook goed te vinden.
Het nieuwe produktiebos
De houten stash is niet echt weerbestendig. Ik denk niet dat het boekje lang droog blijft. Er passen een of twee kleine travelbugs in.
[N.O.P.E.] TIDT – Vrouwe Fortuna
Tijdens de wandeling van de Rotterdamse Hoek hebben we deze even meegenomen. Zowel de plek als de cache zijn niet bijzonder.
Vandaag is geocachen niet de reden om op weg te gaan. Op facebook hebben we een pagina van Brocante de Linde in Haskerhorne. Dat is een leuke zaak met voornamelijk, volgens mij, oost Europees goed. Halve inventarissen van ziekenhuizen en scholen. Er zit ook wel Nederlands spul tussen. Als je gaat verbouwen en je wilt wat gebruikte materiaal (deuren, lampen en of ramen), ga er dan even langs.
In het kader van ‘nu we er toch zijn’ gaan we even wat caches oppakken.
We parkeren de auto bij het zwembad en lopen naar Het kleinste parkje van Friesland?. Leuk gedaan en snel gevonden. Vervolgens gaan we de mini trail Pleurpotjes langs de A7. Niet een super omgeving. Wandelend tussen de A7 en een kantoorpark pakken we ze bijna allemaal op. Alleen nr 4 kunnen we niet vinden.
Daarna nog even de stad in. Bijzonder gezellig centrum overigens met leuke winkeltjes. Een groot deel van de bekende winkelketens zijn hier gelukkig niet te vinden.
Zondag
Vandaag is het weer zo’n dag dat alles anders loopt dan gepland. Ik heb een nieuwe router en accesspoint gekocht op aanraden van mijn zoon. Super aparatuur en alles werkt weer prima. Alleen het configureren vereist een afgeronde studie CCNA. Ik heb mijn zoon maar even gevraagd om mij nog wat uit te leggen over vlan’s, routeringen, load-balancing etc.. Niet mijn ding.
Na de lunch gaf mijn dochter aan te willen geocachen en haar account was verlopen. Omdat ik de enige met een creditcard ben in de familie heb ik het premium account weer verlengt. Wij waren ook al aan het kijken naar Het enge bos #01. Na wat overleg besluiten we samen te gaan. Dat was leuk, de caches zijn erg leuk, vooral als er kleine kinderen bij zijn. Het is wel een behoorlijk stuk lopen voor de kleinkinderen, maar het was de moeite waard.
