In eerste instantie wilden we gaan cachen in de buurt van Assen. Maar dat is 1.5 uur rijden. En het was erg lekker in bed vanochtend dus hebben we gekozen om maar in de buurt te gaan wandelen.
We doen even [N.O.P.E.] Van Bangkok naar IJmuiden. Het was erg druk. De parkeerplaats was bijna vol. Tijdens de wandeling was het ook druk op de paden.
Gelukkig zijn de waypoints we te vinden zonder dat het opvalt. Tenminste als je ze kan vinden. Wij konden bij WP 10 niets vinden. Maar met wat gokwerk was de cache wel te vinden. Een joekel van een box met een fluoriserend deksel.
Het Voorsterbos is natuurlijk een fantastisch stukje erfgoed om door heen te lopen. Sommige schaalmodellen zijn vrij gemaakt van begroeiing en geven een goed beeld van wat er hier is onderzocht.
Ik heb al een lange tijd niks meer gelogd. Na de crash van de site heb ik geprobeerd de boel te herstellen. Dat is niet gelukt en de achterstand met logjes werd steeds groter. Ik ga dat ook niet meer oplossen en heb besloten om gewoon de draad vanaf nu weer op te pakken.
In de tussentijd hebben we niet stil gezeten. We hebben een korte vakantie in Lorsch gehad en daar een paar mooie caches opgepakt. Samen met team Raclettis. Eentje wil ik daar nog wel van noemen. Dat was Tour de Bensem (Radcache 34km). Een mooie fietstocht rond Bensem met de nodige klimmetjes en bijbehorende afdalingen.
We springen naar vandaag. Eindelijk weer eens mooi weer. We gaan op weg naar DRL #19 IJsselheide. Alles netjes uitgeprint. Aangekomen bij WP1 ging het al mis. Hoe we ook zochten, geen aanwijzing. Helaas. Geen tijd voor nog een multi. Om toch even te controleren of we nog wat kunnen vinden zijn we via binnenwegen weer naar huis gereden. Daar hebben we toch nog twee caches op kunnen pakken die we eerder niet konden vinden: Zalk aan de IJssel en Het Zalkerveer.
Deze heerlijke dag kunnen we natuurlijk niet voorbij laten gaan. We besluiten een rondje om de Beulakker. De auto wordt in Heetveld geparkeerd en van daaruit gaan we het rondje fietsen.
Hier ligt ie niet!
De eerste cache die we tegenkomen is van de serie ‘Over het Vollenhover land’. Over het algemeen gesproken geen bijzondere caches. We hebben ze niet allemaal kunnen/willen vinden. Enkele caches van deze serie zijn bij stopplaatsen verstopt. En daar wordt natuurlijk wel eens een sanitaire stop gemaakt. Het is niet fijn zoeken.
We hebben een extra lusje gemaakt richting Wanneperveen. Rond wanneperveen pakken we een aantal caches van de serie #1 Van Weide naar Wiede – WaterReijkpad – trail op. We nuttigen in het dorp een kopje koffie en een stukje appeltaart bij Music & Coffee (Geen website). Gezellig tentje met een aardige eigenaar die, net als ik, ook een Stones fan is.
Eigenijk had ik moeten gaan fietsen. De mist zou wel op gaan trekken en dan was het super weer geworden voor een rondje. Ik vind het toch gezelliger om samen met Corrie een cache te lopen.
Vanmiddag steken we de bbq aan. We hebben nog stokbrood en wat salade nodig. Het is dan logisch om ten noorden van Lemmer wat te zoeken. In Lemmer zijn de supermarkten namelijk elke zondag open. Op de terugweg nemen we dan wat boodschappen mee.
We kiezen voor Brandemeer. Een zo op het oog leuke multie. De route is erg mooi. Wel zwaar lopen door het lange, natte gras. De vragen bij de diverse waypoints lijken gemakkelijk. Toch hebben we een paar foutjes gemaakt. Het door ons berekende eindpunt lag op een onmogelijke plek. Even de logjes doornemen en namen we het besluit om maar even ergens anders te kijken. Daar aangekomen even gekeken wat de coordinaten waren en of we onze fouten konden verklaren. Het nieuwe punt leek logisch en na wat rondkijken hadden we de cache te pakken.
Onderweg hebben we Zicht op het Brandemeer #1 en Zicht op het Brandemeer #2 nog even opgepakt. Voor #3 hadden we geen energie meer. Dat was weer een extra kilometer. We vonden de 8 die we nu gelopen hebben wel genoeg.
Vanmorgen kreeg ik een mailtje van een nieuwe cache:Tolueen. Op mijn werk kan ik niks doen, dus direct een appje naar Corrie gestuurd Die heeft namelijk al vakantie. De oplossing was niet zo snel gevonden. In de loop van de middag toch snel even via google de juiste smelt en kookpunt gezocht en doorgegeven.
Corrie op pad en ja hoor, Brons. De was even de code vergeten en al snel werd ze geholpen door een andere geocacher.
Eindelijk mag onze tent, een 22 jaar oude De Waard Albatros, weer in actie komen. Na een korte introductie tijdens het pinksterweekend nu weer twee volle weken. We lenen hem uit aan dochterlief en haar gezin en gaan hem even helpen opzetten. Hij moet namelijk perfect staan. Het is nogal een klus om hem goed op te zetten.
Na 22 jaar nog steeds super mooi.
De keuze is gevallen op Camping Diever. Nadat de tent is opgezet en ingericht eten we nog een hapje mee en gaan we weer op weg naar huis.
Onderweg pakken we de volgende vier caches mee:
Found Birds lóve Pinutbutter. Leuke kleine oppikker bij Diever in de buurt. Ik kon er net bij. Je moet dus ten minste 1.80 zijn of een opstapje meenemen.
Found Second Shoe. Deze was wat lastiger omdat het leek of hij in het weiland stond. De container is lastig open te krijgen. Kost je al gauw een nagel. Wel grappig gemaakt. Favorietje is wel op z’n plek.
Found -De Kolibrie Villa-. Deze keer weer langs de weg parkeren. Wat lastiger dan de tweede. Hier is het namelijk wel druk. Gelukkig snel gespot en gelogd.
Al enige tijd zijn we bezig met het oplossen van de 30 puzzels. We zijn blijven haken bij Flevo plane #6. Die is volgens mij niet op te lossen. Maar goed. Deze ligt tussen nr. 5 en nr. 7 en met een beetje rondkijken is deze wel te vinden.
Niet alle vragen zijn even gemakkelijk op te lossen. Toch is het ons gelukt om ze alle 30 te vinden. Bij nr. 6 kwamen we er pas achter dat in de koker een aanwijzing zit voor de bonus. Nadat we weer bij de auto zijn aangekomen hebben we nog een keer de eerste zes bekeken voor de bonus. Nr 3 konden we de eerste keer niet vinden. Deze keer na wat zoeken wel.
Brandnetels en Berenklauw
De omgeving was een stuk leuker dan verwacht. Alleen het gedeelte langs het vliegveld was wat minder. Verder was het leuk fietsen. Je fietst grote stukken door een jong stukje natuur. Ook de caches liggen in de natuur. De meeste caches worden door hoge brandnetels en berenklauw (niet die van de snackbar, maar die geïmporteerde tuinplant) bewaakt. Lange broek en shirt met lange mouwen is een must. Terwijl ik dit zit te typen tintelen mijn handen nog steeds door de brandnetels .
Voor de bonus moet je een sudoku oplossen. Daar is een app voor en dat was dus zo gedaan. De bonus ligt een behoorlijk stuk van het pad. Deze is leuk in thema gemaakt.
Bijvangst
Zoals altijd kan je door zo nu en dan even van de trail af te wijken nog wat extra caches meepakken.
Als eerste kwamen we langs Stairway to Heaven. Hier rijden we al jaren langs met de auto. En nu dus eindelijk op de fiets. Ik de langste trap, Corrie de korte. Allebei naar boven. Ik heb geen hoogtevrees, maar boven was het doodeng. De hele stellage wiebelt als de mast van een zeilboot in een storm. Corrie moest (geheel vrijwillig overigens) nog een keer naar boven en vond de cache. Ik had deze over het hoofd gezien.
Verderop lag er nog eentje van de computer crash serie. Hier hebben we in oktober 2014 een poging gedaan en toen maar twee gevonden. Nu kunnen we daar Compjuter crash – Random Access Memory aan toe voegen.
Nadat het me eindelijk is gelukt om een programma te schrijven dat in een keer alle Praat mar Frysk puzzelcaches oplost, moeten we deze trail maar zo snel mogelijk fietsen. Het schrijven van het computerprogramma heeft overigens zo lang geduurd dat we ze wel tien keer met de hand hadden kunnen oplossen. Het leek wel een IT project van de overheid.
De trail
De auto hebben we geparkeerd bij de sportvelden van Mildam. Ze waren daar aan het kaatsen. Thuis heb ik de spelregels even opgezocht. Ik snap er nog steeds niks van.
De trail is weer super goed verzorgd. Alles was in prima staat van onderhoud, op één na. Daar was de behuizing verdwenen en door een cacher voor ons gerepareerd met een plastic zakje. De inmeting was ook prima, weer op één na. Deze lag 20 meter van het meetpunt. We werden er door een voorbijganger op gewezen. Later konden wij over de snelweg heen met gebaren weer een ander team helpen.
Het is ons weer gelukt de bonus te vinden. Na het logggen hebben we in de buurt bij De Geele Bosch een heerlijk kopje koffie met een lekker wafel, bedekt met boeren ijs en aardbeien gegeten.
Het is een mooi gebied voor een fietstocht. We waren natuurlijk niet de enige. Het lijkt me ook heerlijk om hier eens met mijn racefiets alle e-bikers te irriteren. Ga ik zeker nog een keer doen.
Bijvangst
Natuurlijk heb je bij zo’n trail wat bijvangst. We hadden thuis al wat mysteries opgelost. Ik ga ze hier niet noemen. Uitzondering: CE#14 Twee emmertjes water halen. Deze was wel heel leuk in elkaar gezet. Geen idee waar WoSyHi de tijd vandaan haalt. Verder zaten er geen juweeltjes bij. Eentje hebben we gevonden omdat een team voor ons deze oppikte terwijl wij er langs fietsten. Extra bonus dus. En dan was er nog een die nergens anders kon liggen. Even het cache paadje volgen en die was ook in de pocket.
In totaal was het resultaat 52 caches. We willen dit jaar de 4.000ste vinden.
Vandaag is het weer droog en er is een redelijk nieuwe track bij Heerenveen. Deze twee punten zorgen er voor dat we onze geocache spullen weer bij elkaar sprokkelen en op weg gaan.
Klokkenstoel
Aangekomen bij de parkeerplaats is het nog rustig als we de eerste van de Brongergea Trail oppakken. De trail is goed opgezet. De omgeving is weer verrassend. De paden zijn goed te doen. De tradies worden afgewisseld met zeer korte multies en een letterbox. Het zijn niet alleen rapertjes. Er zitten puzzeltjes tussen en creatieve containers.
Onderweg blijkt dat we niet de enige zijn. Het is erg druk met medecachers. Vooral bij het einde is het in ganzenpas van de ene cache naar de andere. We komen nog een team tegen dat op een steenworp afstand van ons huis woont.
De hele trail is ongeveer 9 Km lopen. In totaal 24 caches, waarvan 2 (waarom 2?) bonuscaches.
Thuis hebben we Winterwende 2016 opgelost. Deze kan voor het oppakken van de bonus caches nog even mee worden genomen.
Na een klein stukje rijden zie ik weer eentje op de kaart verschijnen. Dit is de Ecokathedraal. Dit is een creatieve plek, waar de buurt blijkbaar haar puin kan storten. Dit is zeker even de moeite waard om te bezoeken!
Vandaag een keer een zaterdag niks. Gewoon echt niks. Geen cursus, niet fietsen (mag niet lang fietsen van de gysiotherapeut). Lekker ontspannen even hout regelend voor de overkapping in de tuin.
Na de lunch even op bezoek bij zoon, schoondochter en kersversie kleindochter. Daarna even tuincentra bezoeken. Niet omdat het moet, gewoon omdat het kan.
Huisje Boompje Beestje
Nadat we weer bij de auto stonden bij Gernel in Rutten zag Corrie dat daar de cache Huisje Boompje Beestje. Dat werd dus nog een rondje door de winkel. De cache was snel gevonden.
