Eindelijk weer eens een multi lopen. Het is mooi weer. De keuze valt op WWJ Noorderbos. Een leuke puzzelcache.
Aangekomen wij WP1 denken wij het goede punt te hebben gevonden. Bij WP2 aangekomen blijken we het, na lang zoeken, fout te hebben. Dan maar een mailtje naar de CO. Omdat we geen idee hebben hoe lang dit gaat duren zoeken we een volgende multi.
Als we net in de auto zitten krijgen we een mail met de oplossing van alle Waypoints. Dat was nou ook weer niet de bedoeling. We hebben geen enkel idee wat we bij WP1 fout gedaan hebben. Het lukt ons om alle volgende puzzels zonder spieken op te lossen. Het is een leuke wandeling met eenvoudige (behalve WP1 dan) puzzels en opdrachten. Goed opgezet en goed onderhouden. Leuk voor kinderen.
Wij zijn nog nooit naar de meerpaaldagen geweest. Dat wordt dus eens tijd. Behalve de braderie gaan we ook voor Ingress. Even Farmen. Hoewel het Ingress wel naar de achterrond verdwijnt. Zeker nu Pokemon zo’n hype is.
Op de weg naar huis even langs de weg kersen kopen. Dan via de dijk weer terug. Onderweg pakken we twee caches op. De eerste is Je bent bijna in Ketelhaven. Een grote koker in een boom. Snel gevonden.
Vervolgens over de dijk naar de polder. Daar rijden we langs “Zicht op het Ketelmeer”. Deze kunnen we ondanks de hint niet snel vinden. In C:Geo zien we dat Team Prins deze wel heeft gevonden. Dus toch maar even een hulplijntje. De GPS wijkt behoorlijk af.
Vandaag rijden we weer naar huis. In eerste instantie wilden we er meer dagen over doen. Maar het weer zit niet mee dus rijden we maar door naar Nederland.
We besluiten om de lunch maar eens in een dorpje te nuttigen. Bij Kronau besluiten we de weg te verlaten en eens te kijken of we wat kunnen vinden. In het centrum zit een bakker waar je ook heerlijk kan eten.
Vlak bij de plek waar we de auto hebben geparkeerd ligt Altes Forsthaus. Deze is vlot gevonden. Even verderop ligt Die Parkbank die zich niet door ons laat vinden.
Met de Rheinquelle nog in de benen besluiten we vandaag een vlakke ronde te lopen in Oostenrijk. We combineren dit met een bezoekje aan een winkelcentrum. In Zwiterseland is alles dicht i.v.m. een nationale feestdag.
Vlak bij de parkeerplaats voor de Klausronde pakken we Captain Cachey´s TB Hotel op. Ondanks dat dit een voortuincache is ziet hij er grappig uit. Zoeken hoeft niet. De cache springt er meteen uit met zijn Piraten thema.
De Klausrunde bestaat uit 16 gevarieerde caches. De route is overigens alles behalve vlak. De tocht loopt door en buiten het dorpje, hoe kan het anders, Klaus. Een zeer rusig dorp. Het is weer erg warm. Onderweg kopen we nog wat ijsjes.
Tsja, het kan niet altijd mooi weer zijn. Gisteren een fantastische dag gehad. Vandaag regen.
Weer een aantal nieuwe spelletjes geleerd. Vooral Qwixx en Colt Express zijn een succes. Die gaan we, als we weer thuis zijn, meteen aanschaffen.
Gelukkig wordt het tegen het einde van de dag droog. We gaan er toch nog even op uit om een ‘lock picking’ cache op te pakken. Het doosje is moeilijk te pakken. Gelukkig is Shelly92 bereid zich onder de brug te wurmen. Zij is dan ook de slankste van het stel.
Als het doosje boven komt mag ik het slot picken. Appeltje eitje. Binnen vijf seconden laat het doosje zich openen. Marcel deed ook nog een poging en kreeg hem niet open. Wij hebben zelf ook een lock picking setje. In Nederland zijn we echter nog geen cache tegen gekomen.
Op weg naar ons logeeradres pakken we nog een vijftal caches op. Fit & Fun und Run #1 First is de eerste van een serie. Cache in paaltje. Team Raclettis heeft deze serie al, dus van zoeken is voor deze vijf caches geen sprake.
Neue Ganda DriveIn, Fit & Fun und Run #Baumläufer en Fit & Fun und Run #Lost Place hebben niet veel indruk gemaakt. Ik weet niet precies meer wat welke was. Volgens mij was #BaumLaufer wel leuk. Dat was een vogel aan een boom gemonteerd. Dat was wel even zoeken.
Ten slotte nog even Bauwerk der Natur: Faszinierende Felswand was wel weer mooi gedaan. Een soort stuw buiten gebruik. Er hangt een metalen kast met een cijferslot. Helaas was dit slot stuk zodat het doel van de cache verloren ging.
’s Avonds zijn we nog even met z’n allen naar Lauschiges Plätzchen an der Landquart. We konden helaas niet bij de cache komen. Alles was nat en glad en we hadden de juiste tools niet mee. Wel een heel mooi verscholen plekje. Helaas een beetje verziekt door jongeren die zonodig bierflesjes stuk moeten gooien en niks opruimen Zelfs dat komt voor in Zwitserland!
Vandaag is het eindelijk zo ver. De Rheinquelle staat op het programma. Ik had hem al jaren op mijn lijst staan. De laatste keer lag er te veel sneeuw. Nu is het heerlijk weer.
We gaan met z’n allen. Dat is fijn. Het is een hele mooie wandeling. Blijkbaar vinden veel toeristen, zoals wij, dat. Het is buitengewoon druk. Ook veel Nederlanders.
Eenmaal boven gekomen is het uitzicht weer schitterend. Het is gelukkig helder weer.
De cache zelf is moeilijk te bereiken. Gelukkig zijn Marcel van Team Raclettis en Shelly92 en helpen zij de onhandige Nederlanders de berg op.
We pakken ook even de earthcache Rheinquelle – Lai da Tuma mee. Hiervoor moet je ergens een thermometer vinden en de temperatuur van het water in het meer meten. 9 graden. Best koud.
We nemen een kortere maar steilere weg terug. Maar voordat we naar beneden gaan nog even met de blote voeten in het water. Marcel neemt een duik. Je moet er maar zin in hebben. Als je je voeten in het water doet en je begint met je hakken voel je die al niet meer voordat je tenen onder water zijn.
Als zwakke Hollanders besluiten we om Marcel vooruit te sturen om de auto op te halen. Wij sjokken hem ondertussen tegemoet.
Ons tweede deel van de vakantie brengen we door in Zwitserland. Vandaag reizen we via Italië naar Zwitserland.Daar gaan we de komende dagen logeren bij Team Raclettis. Zij zij rasechte fanatieke geocachers. Als ze in Nederland hadden gewoond hadden ze er zeker meer dan 10.000 gevonden.
Eenmaal in de Alpen stoppen we bij Bernardino Break. Het uitzicht is adembenemend.
Ondertussen zijn we twee dagen in Callas. We zijn zonder caches via Chambery naar Callas gereden. Het is hier heerlijk. Natuurlijk moeten we de cache in het dorp even ophalen.
We logeren bij Team Prins. Zij komen hier vaker en hebben deze al eerder gelogd. De cache (Callas #1, le village) was dan ook heel snel gevonden.
We zijn op weg naar Callas in Frankrijk. De eerste stop is bij Trier. We nemen onze intrek in Schroeders Stadtwaldhotel. We zijn een beetje te vroeg, maar mogen onze bagage alvast op onze kamer zetten.
Bij het boeken had ik opgegeven ‘ouder stel’. De badkamer is dan ook voorzien van allerlei beugels en een douche stoel. Kunnen we daar alvast aan wennen.
Het is maar 20 minuten lopen naar het centrum van Trier. Als eerste cache de Porta Nigra in Trier. Deze niet gevonden. Zoals bekend zijn wij geen stadscachers.
In het centrum genieten we van een biertje en een hapje eten (Strammer Max). Helaas is de Dom gesloten i.v.m. een op handen zijnde klassiek concert.
Met volle buik weer op pad naar de volgende caches. We kunnen de volgende drie loggen:
Frankenturm Deze is niet vlot te vinden. De GPS wijkt nogal af. Maar Corrie heeft hem na een poosje te pakken.
TR – Gourmetica insularis is leuk. Het is een grote fontijn. We zaten eerst aan de verkeerde kant en begrepen de hint niet. Een rondje om de fontijn bracht ons op het goede punt.
Engel im Maar is een rasechte stadscache. Ach. Weer een punte.
De terugweg naar het hotel is vele kilometers langer dan de heenweg. Hitte en bier spelen hier een belangrijke rol bij.
De rest van de avond hebben we genoten van een heerlijk diner in de tuin van het hotel. Vriendelijk personeel trouwens! Na de lunch wat spelletjes gedaan en heerlijk geslapen