Familie Kuipers

Even op zondagmiddag een bezoek aan Ens met twee doelen. Geocaching en Ingress. Er liggen in Ens twee trails. Ik vind stads-caches niet leuk en ga er ook niets over zeggen. Voor de punten is het leuk. Verder niet. Een uitzondering: Wandelpad Ens #4: Vogeltje wat zing je vroeg. Hier was veel werk aan besteed en geinig. Hier kwamen we ook team firlefanz36. Precies op het juiste moment. Zij hadden namelijk de ‘AA’ in de auto laten liggen.

We hebben er ook een aantal laten liggen. Blaffende honden en spelende kinderen.

Onderweg naar huis keigoed nog even opgepakt. In de cache wordt verzocht een kei neer te leggen met je naam en aantal gevonden caches. We hebben net de tuin gedaan. En daar hebben we nog wat keien van over gehouden.

Met Ingress hadden we meer succes. Heel Ens groen en lange links naar Emmeloord. Ook in Emmeloord nog wat velden gemaakt en blauw in groen omgezet. We hadden geen zin meer in koken en door mijn uitgebreide lunch ook nog niet echt zin in eten. We hebben ons zelf op een Turkse pizza getrakteerd.

Vandaag  met de ouders naar een oom en tante in Beek en Donk. Mijn ouders durven eigenlijk niet meer zo’n stuk te rijden. En voor ons het het mooi een gelegenheid om eens in die buurt te Geocachen.

On doel was de ‘vakantie‘ serie. Een mooi en druk bos. Er was een evenement met paarden en koetsen. Oppassen dus.

De serie is leuk en afwisselend Er zitten echt juweeltjes tussen. Helaas hebben we Vakantie: Scheerlijn niet gevonden. Deze is erg lastig en frustrerend. Onder tijdsdruk is hij niet te doen. We moesten mijn ouders weer ophalen.

Onderweg hebben we even een  uitstapje gemaakt naar The Little Blue Man. Dit is echt een aanrader. We zijn er eerlijk gezegd niet uit gekomen. Gelukkig ben ik handig met cijfersloten en konden we het logrolletje, na nog een wel op te lossen puzzel, beschrijven.

Gisteravond stond er een nachtcache op het programma. In eerste instantie wilden we Dolleman (Nachtcache) doen. Maar die ligt er uit. Een reactie van de CO op een mailtje is niet op tijd binnen.  Nog steeds niet trouwens.

Dan maar op zoek naar een andere. Ons oog viel op Operation Night Thunder [ Nachtcache ]. Omdat Corrie niet met mij alleen durft moet er een team samengesteld worden. TomKirs willen in elk geval wel mee. Later meldt SwiperTheFox zich ook. Dus zijn we met vijf man.  Hier volgt de log, die beschrijft alles wat ik hier neer wil zetten:

De herfstequinox is weer geweest. De nachten worden weer langer dan de dagen. Tijd voor een nachtcache. Een paar maanden geleden zijn we niet uit de Dolleman cache gekomen. Omdat deze er uit ligt zijn we op zoek gegaan naar een goed alternatief.

Het peloton bestond uit ShiwperTheFox en het team TomKirs en wijzelf. Swiperthefox bood aan te rijden. In zijn auto passen we met z’n vijven. TomKirs hebben en VW Diesel, daar durf je nu natuurlijk niet meer de natuur in te gaan. En wij hebben een klein dieseltje.
Dus op weg naar Roden. Na anderhalf uur kwamen we aan op de parkeerplaats.

De lucht was helder, de maan was bijna vol. Dus schoenen wisselen kon bijna zonder zaklampen.

En op weg naar WP1. Een leuke (militaire) aanvulling zou zijn om de opdracht te geven te naar waypoint 1 te tijgeren. Nu bleef de modder tot onder de knie. Aangezien wij niet gehinderd worden door bezuinigingen was onze uitrusting uitstekend in orde. We hadden een nieuwe UV-lamp en 400 lumen zaklampen.

De waypoints waren super leuk opgezet. Gelukkig hadden we drie (ex) verbindelaars bij ons, dus de communicatie met het hoofdkwartier verliep vanzelfsprekend vlekkeloos. De jongelingen onder ons waren enthousiast en gaven het best wel hoge tempo aan. Het is lastig om naar fireneedles te zoeken en op het pad te letten. Het blijkt wel dat onze wandelschoenen (tegenwoordig hebben we geen kisten meer in het leger) goed waterdicht en vooral modderdicht zijn. Onderweg kwamen we de nodige munitiekistjes tegen. Deze bevatten helaas geen kogels meer. Anders hadden we deze mooi kunnen doneren aan het Nederlands leger. Kan er weer wat worden geoefend.

De laaghangende mist in combinatie met de bijna volle maan, gaf een mooi misterieus plaatje. Alles was dus top. Leuke ploeg, mooie omgeving, supermooie waypoints en op de terugweg een een doosje McNuggets.

Super bedankt voor deze cache en respect voor het onderhouden en maken. Jammer dat wij maar één favorietje mogen geven.

Het is weer veel te lang geleden dat we een cache hebben opgepakt. De laatste weken stonden in het teken van de achtertuin. Het zware werk is nu klaar, dus we kunnen even weer een weekend wat leuks gaan doen.

Vanavond even een rondje Ingress gedaan. We wonen in een resistance gebied en dat willen we niet. Daarom hebben we een paar portals in de omgeving gepakt en wat groene velden gemaakt. Nog snel wat lekkers bij de Jumbo gehaald en onderweg een cache gezocht.

L.L.L.L.L.D.L.L.L is een voortuincache. Het is dat Corrie de CO kent, anders had ik hem niet gedaan. Toch is deze wel leuk gedaan. De geocache sticker naast de voordeur geeft aan dat je goed zit. De cache is goed te vinden en ziet er verzorgt uit. De CO kwam naar buiten en we hebben nog even een praatje gemaakt.

De tent is zowel van binnen als van buiten nat als we opstaan. We moeten voor twaalf uur van de camping zijn. Nadat we alles ingepakt hebben hebben we nog anderhalf uur over. Dicht bij de camping ligt de multi Gammo’s Landgoed Kranenhout. Deze gaat over een ‘landgoed’. Vergane glorie is het kernwoord. Het lijkt er op dat er geen onderhoud wordt gepleegd aan het kleine bosje. De route is niet moeilijk. Elk zijpad is verboden toegang. De tussenpunten zijn gemakkelijk te vinden. De cache zelf een glazen potje. We hadden eerlijk gezegd wat meer van deze cache verwacht.

De tent is ondertussen mooi droog. Alleen het grondzeil moet nog even drooggemaakt worden tijdens het oprollen. Tien voor twaalf zetten we de fietsen op de drager en rijden we nog even naar de kust. Bij Restaurant aan Zee hebben we een heerlijke lunch gehad. Met volle buik zijn we naar huis gereden.

Eerst maar eens kijken op www.hetweer.nl en buienradar. Het ziet er naar uit dat we vandaag droog kunnen fietsen. We hadden al gezien dat op Goeree een trail met de naam DTPT ligt. Slechts 20 km fietsen, dus daarna is er vast nog wel wat tijd voor een extra setje.

De coördinaten van de parkeerplaats ingevoerd en op weg. Aangekomen is er, zoals aangegeven, inderdaad plek voor een paar auto’s. Bij de parkeerplaats begint de multi De Grabbelton en ligt een traditional met de naam Goedereede – Deltapad. Omdat onze kleding niet echt geschikt is om door de hoge brandnetels te lopen hebben we deze laten liggen.

We zijn gelijk begonnen met de DTPT toer. Leuke tocht. De caches zijn goed gemaakt en doen de naam van de trail eer aan. Hier is dus duidelijk tijd aan besteed. Ze zijn erg gemakkelijk te vinden. Vooral omdat er een heel duidelijk cache paadje heen loopt. We  hebben ze allemaal gevonden, inclusief de bonus. Dat laatste is ons niet altijd gelukt. Er zijn ook drie extraatjes.  Daar hebben we alleen de eerste van gevonden. Van de overige twee zijn we de coördinaten niet tegen gekomen.

Op weg naar de auto hebben we nog even ambassadeur van GO # 11 Marja Keizer meegenomen. Van deze serie ambassadeur caches hebben wij tijdens ons vorige bezoek ook een paar opgepakt. Deze zijn commercieel ingesteld en liggen bij bedrijven. Wij zijn hier niet zo’n liefhebber van. Deze lag echter wel goed bereikbaar vanaf de weg.

Het is nog steeds droog als we weer bij de auto zijn. Dus besluiten we te beginnen aan Rondje Goeree per fiets – 1: langs het Spui. Dit is de eerste van een serie van acht multies die elkaar opvolgen. Even een opmerking over de naam van de caches: BEGIN MET HET NUMMER! DE MEESTE APPARATEN LATEN ALLEEN DE EERSTE PAAR LETTERS ZIEN!

Maar goed. De fietstocht is leuk maar ik snap het thema niet. Nadat we Rondje Goeree per fiets – 2: door de polder gevonden hebben begint het te dreigen. Vlak voordat de buien losbarsten zijn we bij de de auto.

Omdat we er toch zijn, hebben we de auto nog even neergezet in Brielle. Bij de Blokker twee paraplu’s gekocht. In De Gekroonde Pannenkoek hebben we onszelf op koffie met gebak getrakteerd. Aan het tafeltje hebben we gezocht naar een restaurant voor het diner. Uiteindelijk zijn we maar blijven zitten en hebben lekkere pannenkoeken gegeten.

Gisteren aan het einde van de middag zijn we vertrokken naar Oostvoorne. Ik kon een dagje thuis werken. Om half vier stond Corrie met de autosleutels te rammelen. Nog snel even de laatste (zware) zaken in de kofferbak gegooid. Fietsen op de fietsdrager gezet en vertrokken.

Het navigatiesysteem stond nog op ‘kortere afstand’. Dit resulteerde in een ritje door de stad Utrecht en een pondje vanuit Maassluis. Ach, qua tijd scheelde het weinig.

Na een nacht waarin de tent op waterdichtheid getest is (29 mm regen) zijn we begonnen aan de Brielse Maas Trail met nr 23. De trail is alleen goed te doen op de fiets. Wij hebben 60 Km afgelegd. Hier zaten wel wat kleine uitstapjes bij. De caches zijn allemaal goed te vinden. De omgeving is leuk en afwisselend. Aan de zuidkant heb je wel de mogelijkheid om wat horeca te bezoeken. De noordkant is gewoon doorfietsen.

Vandaag hebben we ook onze 3.000ste cache gevonden. Dat was toevallig BONUS Brielse Maas Trail. En we hebben ook nog eens ons dagrecord verbroken. Van 90 naar 104 stuks in één dag.

Naast de 100 caches van de trail kan je onderweg nog meer oppikken. Wij hebben de volgende caches meegenomen:

• De Stenen Baak, een korte leuke multi. Hier steek je nog wat van op.  Een duidelijk thema.
• Turnen Here – #2 Rek, Tsja.
• Hekje Alleen – Geen idee waarom  je hier een cache zou neerleggen. Ik vraag me sowieso af hoe iemand dit hekje gevonden heeft.
• Save Travels – Een kistje! Een tb hotel dus. Altijd weer bijzonder als iemand de moeite neemt een kistje te verstoppen.
• Gemaal Geervliet – Snelle oppikker bij een gemaal. Onzichtbaar verstopt voor de toevallige voorbijganger, direct te zien door een ervaren geocacher.
• Het verdwenen dorp Blankenburg – Een grote kist onder een kunststof steen.
• Het verdwenen dorp Nieuwesluis – Een snelle oppikker. Niet zo leuk gedaan als de vorige.
• Brielse Maasdijk – Verstopt achter twee stalletjes. Wij hebben de hints niet gelezen. Wel even doen.

Je kan er nog (veel) meer oppakken. Maar als je de hele route in één dag wil fietsen moet je je beperken tot snelle bijvangst.

Al met al zeker de moeite waard. We hebben zelf een hele leuke dag gehad.