Vandaag hebben we besloten om maar eens een rondje door de polder te maken. Er zijn een aantal caches die we nog niet gedaan hebben. De accu van de e-bike van Corrie moet ook nog twee keer leeg gereden worden. Voldoende redenen om een rondje te maken.

Eerst maar eens een drietal caches in Emmeloord zelf. Spooky was de eerste. De cache zelf was snel gevonden. Helaas hadden wij het trucje niet door. Na het loggen was het een hele kunst om de cache weer op zijn plek te hangen. Met een stok en wat ijzerdraad is het toch gelukt. Heel leuk gedaan trouwens.

Daarna bosjesmannen en pas op het gat. De CO heeft ook riolering gelegd, maar die ligt er een maand uit maar wordt nog volop gevonden. Wij hebben hem niet gedaan. De eerste twee zijn in elk geval waardeloos. De derde zal we niet veel beter zijn.

Vervolgens op weg naar de bomenweg. Deze ligt aan het eind van een doodlopende weg. Ook deze verdient geen bijzondere vermelding.

Nadat we weer terug gefietst zijn gaan we over het schelpenpaadje naar Schokland. Hier ligt de multi Ingmaron’s Third. Ingmarson is iemand die begrijpt hoe je een leuke cache legt. Deze is ook weer leuk gedaan. Het is een multi met slechts een waypoint. Dit waypoint bestaat uit een puzzeltje. Om de cache te pakken moeten we wel weer een stukje terug. Ondertussen maar even een hapje gegeten en wat Ingress portals gepakt.

De volgende op ons lijstje liggen in Ens. Als eerste plankenpad. Op schokland waren we al een collega cacher tegengekomen die deze niet had gevonden. Nou, wij wel. Althans Corrie dan. Ik had de moed al opgegeven.

Daarna Sportdorp Ens. Dit is een multi. Multies vinden we altijd wel leuk, maar deze hebben we toch maar via google-maps opgelost. Appeltje eitje. Ik heb er geen behoefte aan om rond Ens te fietsen.

Op naar Sigmarson’s Ninth. Daar sta je dan. Te kijken naar het metalen huis, gescheiden door een sloot. Die is niet zo breed. Toch durven we niet te springen. Daarnaast moeten we ook nog klimmen in het kunstwerk. Daar hebben wij niet zo veel behoefte aan. We besluiten hem maar te laten liggen. Eens kijken wat we met een opvouwbare ladder kunnen.

Met nog een Ingmarson’s cache (Ingmarson’s Fifth – Tb and Coin Hotel) in het verschiet fietsen we verder. Dit is weer een juweeltje. We hebben best wel wat lopen rommelen voor hij open was. Aanrader! Zeker in combinatie met de volgende.

Wij wonen samen meer dan honderd jaar in de NOP (toen nog de Noordoostelijke Polder genoemd). En nog nooit heeft een van ons beide de moeite genomen om de ‘uitkijktoren Rampspol‘ te beklimmen. Vandaag was het zo ver. In of boven op de toren ligt de geotoren. De hint is wel handig. Zelf keek ik over de cache heen. Corrie zag hem natuurlijk direct. Ik denk dat ik in m’n eentje niet zo veel caches zou vinden.

Nu op weg naar huis. Onderweg staat er nog een op de lijst: Omtada Heerd. Deze is snel gevonden. Gemakkelijk te pakken en te loggen. En nu het laatste stuk nog. De accu van de e-bike is nog half vol. Dat halen we wel. De afstand valt nog wel mee. We komen ongeveer op 45Km uit. We merken wel dat een trail waarbij je steeds 500 meter fietst minder van de zitspieren vergt dan grotere stukken.

Al met al een leuke en gezellige dag.

Vorig jaar hebben we de Powertrail Veenendaal gefietst. De trail bestaat uit twee takken, even en oneven genummerd. We zagen al dat er een aantal caches bij gekomen waren. Op de even tak waren er een aantal tussen de bestaande gelegd, voorzien van de letter ‘a’ achter het nummer. Tijd dus om deze nieuwe caches op te pakken.

Corrie heeft ondertussen haar e-bike. Helaas is de accu niet helemaal vol en deze moet drie keer leeg gereden worden voordat hij tussentijds opgeladen mag worden. Die is dus voorlopig onbruikbaar voor geocaching. Dus toch de ‘oude’ fiets maar mee.

We  hebben de auto geparkeerd in de buurt van 086a Powertrail Veenendaal. Vanuit dit punt zijn we de trail verder gaan volgen. De trail is goed verzorgd en wordt ook goed onderhouden. De co’s zijn geregeld op de trail te vinden en verdwenen caches worden snel vervangen.

De trail zelf gaat door wisselend terrein. Variërend van saaie stukken over industrieterrein tot smalle paadjes door de bossen. Als je alles op wilt pakken ben je, inclusief wat kleine uitstapjes voor extra caches, zo’n (gokje) 60Km kwijt.

We zagen ook teams die gedeeltes met de auto doen. Wat daar de lol van is heb ik nooit begrepen. Op zich is een trail al saai. Remmen, afstappen, pakken, loggen, terugleggen, loggen op mobiel, opstappen en weer verder naar de volgende. En dat dan meer dan 100 keer. Ga dan fietsen of wandelen. Dan zie je nog wat van de omgeving en je bent gezond en milieu bewust(er) bezig.

Na 45Km fietsen hadden wij alles wat we wilden doen opgepakt. Slecht één niet gevonden. Je moet ook elke keer een afweging maken. Als je lang zoekt kan het zijn dat je er aan  het einde van de dag een aantal moet laten liggen.

Terug naar de auto even een hapje gegeten bij Snackbar ’t Zuiderkruis. Grappig om te merken hoe multicultureel Nederland is. De eigenaar(s) spreken nauwelijks Nederlands en komen uit Azië. Klanten komen ook uit diverse delen van de wereld. (Noord Afrika, Oost Europa etc…) En toch komen ze er onderling prima uit.

Vorige week alle mysteries van de F1 Race Trail opgelost. Dat was nog niet gemakkelijk. De antwoorden zijn vrij vlot te vinden. Maar dan moet je ze invullen op globalcaching.eu. En dat is een hele opgave. Het intypen van de antwoorden komt heel precies en zijn niet allemaal even logisch. Hiervoor hebben we de hulp ingeroepen van de Daldeeers. Ook zij hadden hulp gehad voor een paar vragen.

Rekening houdend met de wind hebben we de auto in Nijeveen geparkeerd. Vervolgens de Trail gereden van nr 15 naar nr 1. Halverwege de trail nog even een uitstapje gemaakt naar Even bijtanken in Nijeveense Bovenboer.

Aan het einde van de trail moet je natuurlijk weer terug fietsen naar de auto. Even een route uitgestippeld. Op Nice View 1 na allemaal ‘Aan de rand van Steenwijkerland’ caches. Deze zijn bijna allemaal goed te vinden. Op nr 17 na. Die ligt waar je denkt dat hij moet liggen met 21 meter afwijking.

Op weg naar huis nog even een ijsje gegeten bij Boerderij-ijs. Altijd lekker.

In totaal hebben we toch nog 23 kilometer afgelegd. Morgen komt de e-bike van Corrie. Dan maar zien of ik het nog bij kan houden.

Wij zijn beide nog nooit op Texel geweest. Een poosje geleden hadden we al plannen en een aantal mysteries opgelost.

Vandaag moest het maar gebeuren. Op tijd opgestaan en op weg naar Den Helder. We waren niet de enige. Het zoeken van een parkeerplaats zorgde er voor dat we een boot later moesten nemen dan in eerste instantie gepland.

Eenmaal van de boot, gelijk om de hoek de eerste cache (Caching Texel 22 – NIOZ) gevonden. Deze reeks Caching Texel ligt bij markante punten op Texel. Veel er van bij commerciële bedrijven en niet noodzakelijk op mooie plekjes. Over het algemeen zijn ze goed te vinden.

Het waaide behoorlijk. Daar hebben we wel rekening mee moeten houden. In totaal hebben we 53 kilometer afgelegd. We hadden niet het idee dat we op een eiland zaten. De omgeving is mooi, maar volgens mij is Texel niet  het mooiste waddeneiland.

In de Burg hebben we even een terrasje gepakt in het centrum. Heerlijke koffie en een lekker stukje appelgebak. Mooi stadje om eens doorheen te wandelen.

Vervolgens wilden we toch nog wat water zien en zijn we richting de zee gefietst. Daar hebben we nog wat gedronken en gegeten bij Paal 19. Lekker wat Cola Light en Nacho’s met kaas besteld.

Al wandelend over het strand richting Paal 19 – My Beach gelopen. Dat resulteerde in de foto hier naast. Het was erg rustig op het stand.

Op de terugweg hebben we heerlijk gegeten bij Inn de Knip in Den Hoorn. Heerlijk. Helaas moesten we de boot van 20:00 uur halen dus konden we slechts een hoofdgerecht proberen. Mochten we ooit nog een keer op Texel willen eten gaan we hier zeker nog een keer heen.

De auto hadden we geparkeerd in een smal straatje in Den  Helder. Toen we weer terug waren bij de auto en de straat eens  goed bekeken was ik blij dat alle ramen er nog in zaten.

In totaal hebben we 21 caches gevonden. Ik noem nog even een paar op die er uit springen:

• Paal 19 half – My Beach. Leuk verstopt! Was wel even zoeken. Maar met de schoenen vol zand toch kunnen loggen.
• Caching Texel 17 – De Schans. Dit is nou zo’n cache waarvan je denkt: Zonder geocaching was ik hier nooit gekomen. Mooi historisch plekje.
• Caching Texel 30 – A & N’s special. Een leuk stukje huisvlijt. Dat kunnen we wel waarderen.
• Wezentuin. Niet dat deze zo bijzonder is, maar wel het logboeje. Dat is een agenda van 2015. Je wordt geacht op de dag in het boekje te loggen. Hoewel ik wel al zag dat deze opdracht voor sommige cachers te moeilijk is.

 

Dochter en schoonzoon zijn op bezoek met de kleinkinderen. Na de koffie besluiten we dat we moeten profiteren van het mooie weer. En waarom zinloos een stukje gaan wandelen als er nog caches liggen in de omgeving.

Kinderen in de autostoeltjes en op weg naar de Wellerwaard. Zelf hadden we nr 1 en nr 2 al gevonden. Nu dus nr 3 t/m nr 8.

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat het een leuke wandeltocht was. Jammer dat je over hetzelfde pad weer terug moet, maar dat is geen straf. Het pad loopt door een mooi stukje jong natuur.

Onze kleindochter Myrthe vindt  hier haar eerste cache.

Er waren ook een paar gevuld met goodies. We hebben dus na jaren weer wat kunnen ruilen. De caches zijn verder niet bijzonder, maar de omgeving en het feit dat ze in een trail liggen maakt wel wat goed.

Voor de volledigheid:

• wellewaart 3
• wellewaart 4
• wellewaart 5
• wellewaart 6
• wellewaart 7
• wellewaart 8

Al heel lang willen wij een nachtcache lopen. Vrijdag 8 mei moest het er maar van komen. Samen met team tomkirs en timovim92 naar Dolleman (nachtache).

Deze cache begint thuis al leuk. Vanaf de website een leuk youtube filmpje met de ontbrekende informatie voor de parkeer plek. Leuk gemaakt. Dat beloofd wat!

Het is van ons huis uit een uurtje rijden. Het navigatiesysteem stuurde ons over Zwolle. Dat is welliwaar 1 minuut sneller dan binnendoor, maar wel 35 kilometer verder.

Even een tussenstop gemaakt omdat Tom het nodig vond een, bij gebrek aan elanden, een eendtest met zijn polo te doen. Eend dood, voorruit gebarsten. Van de schrik bekomen gaan we verder richting Hoogeveen.

Eenmaal uit de auto de  uitrusting omgedaan en de lampen aan. Zelf hadden we een 400 Ansi Lumen lamp gekocht. Dat is dus een beetje te veel van het goede. Hij heeft de hele tocht op de laagste stand gebrand en dat voldoet prima.

De instructies waren duidelijk. Rode reflector, een puzzel o.i.d. Helaas hebben we door niet op te letten de eerste twee gemist. Vandaar uit verliep de tocht voorspoedig.

De waypoints (puzzels) die we daarna vonden waren werkelijk fantastisch. Het is erg jammer dat ik hier niet kan vertellen wat we allemaal tegen gekomen zijn. Tip: Neem een goede uv lamp mee en vergeet de extra batterijen niet. Wij konden nog met met het laatste restje energie de puzzel oplossen. Helaas had de lamp daarna niet voldoende power meer voor de laser die we later nog nodig hadden.

We hadden onvoldoende informatie om de laatste puzzel op te lossen. Het regent ook en dus zijn we maar zonder buit naar huis gegaan.

We komen zeker nog een keer terug om de cache te verschalken en dan de verdiende favoriet te geven. Kortom: Een echte aanrader.

Om 03:00 uur stappen we ons bed in. Zo heb je de volgende dag ook nog wat aan de cache 🙂

We hebben de smaak te pakken. De cache LotsO is niet thuis toch maar opgepakt. Omdat het lopend niet te doen is zijn we het eerste stuk maar met de auto gegaan. Samen met SwiperTheFox en El Kliko op weg. Aangekomen bij de cache waren er al twee dames aan het zoeken.

We hadden geen gps mee. Dus met de telefoon. Ik heb een Wiko Lenny. Die is dus niet geschikt voor geocachen. Vanaf nu de gps altijd maar mee naar het werk.

De cache zelf is een juweeltje.  Niet moeilijk verstopt maar erg leuk gedaan. Favorietje is wel op zijn plek. De cache is leuk, de omgeving mooi en hij is goed ingemeten. Hoewel hij wel werd gevonden door de enige zonder telefoon. Tsja, dan heb je wat meer tijd om om je heen te kijken.

Ik heb wel een foto van de cache gemaakt maar die ga ik niet plaatsen. Dat zou een super spoiler zijn.

Yes, weer een nieuwe cache on-line in de omgeving van het werk: LotsO is niet thuis. Dus snel even de benodigde tool uit mijn bureaula gepakt. Collega’s gemobiliseerd en op weg.

Helaas blijkt hij niet in de beperkte tijd die we hebben te pakken. Hemelsbreed is het slechts een paar honderd meter, maar over het pad wel een kilometer of vier.

Toen ik daar, dankzij SwipertheFox, achter kwam zagen we dat I Love Geocaching in Nijkerk op zo’n vijfhonderd meter waren genaderd. Die hebben we nog maar even opgepakt. De petling was snel gevonden door El Kliko en gelogd. Fijn dat mensen van geocaching houden en dat op deze manier laten blijken.