Familie Kuipers

De vorige poging was niet zo’n succes. We gaan nu met een versterkte hengel de serie Kamperhoekeiland proberen. De eerste ziet er goed uit. Een petling en een draadje. We hoeven de hengel niet te versterken en pakken hem zo uit de boom. Appeltje eitje.

De volgende twee kunnen we niet vinden. De vierde dan wel weer. Die is uit de boom gewaaid. We hebben geen zin om terug te lopen om te kijken of de vorige twee ook uit de boom zijn gevallen.

Met een stijve nek van het naar boven turen lopen we naar de laatste. Die is snel gespot en hangt belachelijk hoog. We verlengen onze hengel met een anderhalve meter tentstok. Totaal is hij nu zo’n acht meter. Het totale bereik van 10 meter is nog niet genoeg. Wat voor hengel heb je wel niet nodig? Ik denk dat we vanaf nu hengelcaches maar laten voor wat ze zijn.

Op naar Zo hard als steen 1 ?. Gewoon lekker standaard caches. Goed verstopt tussen de stenen van de dijk. Lastig maar te doen. Mooi uitzicht op de ketelbrug. Een goede afsluiting van de middag. We hebben ook lekker onze stappen gedaan. 12K aan stappen. Jammer dat ik het gisteren niet heb gehaald (eigen schuld, luiheid). Anders had ik nu 11 dagen op rij gehad.

Het wordt stormachtig weer vandaag. Toch willen we vandaag een cache doen om weer een dag in de kalender af te strepen. Vlak bij ons huis ligt een vrij nieuwe cache: ondersteboven .

We hadden al iets gelezen over een magneetje, dus maar even de magneet meenemen. Aangekomen op de plek van bestemming draait de kompasnaald van mijn gps alle kanten op. Vreemd. Ineens weet ik het. De magneet die we laatst gekocht hebben is zo sterk dat ik hem niet in mijn jaszak moet dragen maar in mijn rugzak.

De cache ligt op een plek die niet bijzonder is. Erg druk met mensen die de hond uitlaten of stelletjes die elkaar uitlaten. We moeten op de grond gaan liggen om hem te pakken. Daar hebben we geen zin in. We gaan weer naar huis om een tooltje te maken met ijzerdraad en lopen weer naar de cache.

Nu is hij snel naar boven te halen. We beschrijven het vochtige logrolletje en duwen de cache weer voorzichtig op zijn plaats. We laten hem iets hoger boven het water hangen. Anders verdwijnt hij bij de eerste golven. Dat zou niet de eerste keer zijn. Al met al, een matige cache in een matige omgeving.

Heerlijk uitgeslapen. Wat een somber weer. En toch moeten we maar eens de deur uit. In korte tijd lossen we de puzzels op van Oostrandbos: Bosroute 1. Althans, nadat ik mopperend had opgegeven en Corrie met de oplossing kwam. Voor diegene die ze nog willen oplossen, kijk hier eens.

Wandelschoenen mee, lichte bepakking, en op weg. Op de parkeerplaats worden de wandelschoenen aangedaan en beginnen we aan de trail. Het was best wel druk met wandelaars en hondenbezitters. Dus ongezien loggen was vrijwel onmogelijk.

Na nummer zeven hebben we nog een viertal extra caches opgepakt, namelijk Slag·veld, Landelijk weggetje, Walnotenlaantje en Bankje langs het veld. Ook deze zijn goed te vinden. Geen bijzondere caches verder.

Eerste Kerstdag. Familie heeft afgezegd vanwege ziekte. Dan gaan we vandaag maar de Adventstrail lopen in het Kuinderbos. Kunnen we gelijk onze nieuwe GPS’en uitproberen. We hebben ons zelf getrakteerd op een GPSmap 66s voor Corrie en een Oregon 700 voor mijzelf. De oude hadden we wel weer zes jaar. En live geocaching leek ons wel handig.

Thuis maar even ouderwets via een kabeltje de opgeloste mysterie PQ op de gps-en gezet. Aangekomen in het bos blijkt dat niet te werken. Er was geen enkele cache zichtbaar. Gelukkig hebben de de live variant. Hoe werkte dat ook al weer? Dan maar eerst even op de telefoon. Ondertussen probeer ik wat te downloaden.

Toen we eenmaal door hadden hoe we live PQ’s konden krijgen, hadden we geen bereik en E+ is echt te langzaam.

Na de lunchpauze met een steen als zetel (bankjes en picknick plaatsen kom je alleen maar tegen als je je lunch net op hebt) gaan we weer verder, nu met alle caches aan boord.

Nou loggen de nieuwe gps-en ook standaard als je dat niet uit zet. En als je dan ook nog zoals normaal via de telefoon logt, krijg je alles weer dubbel. Plus dat sommige helemaal niet gelogd zijn i.v.m. geen bereik, is er eenmaal thuis gekomen nog wat huiswerk te doen.

En dan natuurlijk de trail zelf. De puzzels zijn niet moeilijk te maken, kost alleen veel tijd. De caches zijn allemaal op dezelfde manier verstopt en heel gemakkelijk te vinden. De bonus is bijzonder mooi (zie spoilerfoto).

Het is wel een hele tippel. Wij hebben 11450 meter afgelegd. Maar het kan ongetwijfeld korter.