Vandaag hebben we nog niks gedaan. Het weer is nog redelijk. We gaan voordat het gaat regenen de trail Familie Mol oppakken. De GPS werkt niet mee. Ik download de lijst met traditionals rondom huis met ‘Live Geocaching’. Dat duurt sowieso lang en hij blijft steken op 48%. En laat daar deze trail nou net niet bij zitten. De caches zijn goed te vinden. Een duidelijk olifantenpad bij elke cache.
Ten slotte proberen we Houdini nog. Het blijft helaas bij proberen. Na ons wordt hij wel gevonden. Hij ligt er dus blijkbaar wel.
In eerste instantie wilden we met vrienden naar Mallorca. Helaas werd Corrie ziek en moesten we de plannen veranderen. Onzeker of we nog weg konden hebben we op het laatst nog een last minute geboekt bij Landal Stroombroek in Braamt.
Vandaag was het tegen alle voorspellingen in mooi weer. Dus de fietsen achterop en cachen. De auto in Didam geparkeerd en op zoek naar een kledingzaak voor een korte broek. Snel gevonden, bijpassend shirt er bij en op weg.
We hadden twee kleine in de planning: Geo Greffelkamp en Duivense broek. Beide niet helemaal gedaan. Ze zijn niet bijzonder. De fietstocht was leuk, maar niet bijzonder. Landweggetjes door landbouwgebied. Onderweg scheurde ik nog uit mijn nieuwe broek. Gelukkig had ik mijn spijkerbroek ook nog bij me.
Terug in Didam nog even de broek omgeruild voor een nieuwe.
Dag 2
Het was inbrekerstijd. Vandaag hebben we een aantal caches van de ‘Break In Cache’ opgepakt. Dat ging niet zonder slag of stoot zoals je hieronder kan lezen.
Break In Cache: Busje komt zo Een mooi begin van deze dag. De cache op zich was niet heel moeilijk te openen, al zijn we er best wel even mee bezig geweest. Maar het is ons in elk geval bijna zonder hulp gelukt. Een voorbijganger wees ons even op het magneetje dat onder aan de buis zat. Als ik niet zo eigenwijs was geweest en gewoon had gedaan wat Corrie voorstelde, namelijk even een magneet uit de tas pakken waren we veel sneller geweest. Nadat het kastje met het sleuteltje geopend was, moesten we aan de hand van de route een ‘richting hangslot’ openen. Achterop dit slot staat een QR code. Als je deze scant dan krijg je een liedje te horen waar je iets moet tellen. Aan de hand van dit resultaat kan je dan een cijferslot openen en heb je de cache te pakken.
Break In Cache: Verdraaid ! De container was snel gespot. Een kist boven in een boekenkast, vastgezet met een hangslot. Het was vrij eenvoudig om de code te krijgen en het kistje te bemachtigen. De code was te bemachtigen door het scannen van een QR code. En eenmaal open zag ik het gelijk niet meer zitten. Twee combinatiehangsloten. Daar heb ik dus helemaal niks mee. Toch maar even plaats genomen onder de carport van Ger1958. Gelukkig kwam deze even later naar buiten en bood ons een kopje koffie aan! Na uitleg over de werking van de sloten konden we de cache loggen. Als hij ons niet had geholpen hadden we er nu nog steeds gezeten.
Break In Cache: The Sound Code Ook deze was weer leuk gedaan. Even op het knopje drukken, liedje luisteren en oplossen. Het knopje bevond zich aan de andere zijde van de weg. Het kinderliedje was te horen als je snel weer naar de cache liep of, zoals wij, met z’n tweetjes bent.
Break in Cache: De KIP of het EI ? Deze was heel snel open. Blijkbaar had ik gelijk de juiste manier van draaien gevonden. Het kistje draaien was voldoende.
Break In Cache: Compartimenten Helaas was deze door de vorige vinder niet goed afgesloten. Anders was het wel wat meer werk geweest. Nu was het openen en loggen. Zonder gepuzzel. Jammer. We hebben hem weer keurig achtergelaten. De volgende geocacher moet wat meer werk doen.
Break In Cache: Comfort – Zone Dit was een kwestie van lef. Gelukkig was er niemand in de buurt en konden we ongezien de cache pakken en loggen.
We hadden niet zoals gisteren droog brood met te weinig beleg mee. We gaan vandaag lekker lunchen. We hebben een 12 uurtje besteld bij Jan & Jan in Didam. Heerlijk!
Break In Cache: Gezondheidscentrum Didam Grappig dat we deze gisteren niet hebben gedaan. We hadden de auto hier om de hoek geparkeerd. We laden nooit multies op de GPS als we een trail gaan fietsen. Gelukkig stond hij vandaag wel op het lijstje. Het is altijd weer een verrassing dat als je doet alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, niemand oplet als je de cache pakt en weer terugzet. Je moet namelijk een doosje bij de receptie van de huisartsenpost pakken. Elke log is een mini logrolletje in een leeg pillenhulsje.
Break In Cache: Ont-Spanning Deze was alles behalve ontspannend. Nadat we verbaasde gasten hadden uitgelegd wat we aan het doen waren. “Is dat om je telefoon op te laden?” en ons blikje fris op hadden toch maar om een hint gevraagd. Daarna was hij snel open. Ondanks alle stekkers was de oplossing het draaien van het plaatje op de deksel van de doos.
Break In Cache: Mailbox – Ger1958 Ook dit keer was het een hele klus. We waren al een poosje bezig toen een bewoner (ook een geocacher) maar even polshoogte kwam nemen. Hij gaf wat aanmoedigingen. Die hadden we net nodig om iets te doen wat we eigenlijk niet durfden. Weg is weg. Je moet dus het kaartje in de daartoe bestemde gleuf laten vallen. Met een piepje wordt dan aangegeven dat de deur open kan. Daarna konden we hem snel loggen. Dit was de laatste voor vandaag. Nog even wat eten scoren en naar ons vakantieadres. ‘
Dag 3
Vandaag stond een bezoekje aan Doetinchem op de planning omdat het slecht weer zou worden. Maar vanmorgen zagen we dat het pas aan het eind van de dag zou gaan regenen. Omdat er ook nog een labcache ‘Osseld en de Vijverberg’ ligt besluiten we de fiets te nemen. Doetinchem is maar 5.5 km fietsen. De labcache is goed te doen. Om de batterij van onze telefoons te sparen navigeren we op de GPS. Dat is in de stad niet te doen. Hij is traag met wisselen en de dikke witte pijl maakt het bijna onmogelijk om details op de kaart te zien. Toch lukt het ons om de labcache te doen. En wat het heel bijzonder maakt is dat ze zelfs de bonus zoeken en vinden!
Daarna struinen we wat door de stad en lunchen we bij Eef’s Brasserie. Ik had een heerlijke boerenbol en Corrie een droge pistolet met net zo droge beenham. Zoals gepland gaan we even langs Spellenwinkel de Betovering.We kopen twee spellen. Hitster en een uitbreiding op Ticket to Ride: India en Zwiterserland. Vervolgens is het tijd voor een sanitaire stop en drinken we een luxe koffie bij De Beren.
Het centrum valt qua grootte tegen. Daarom gaan we wat caches oppakken. Het zijn uitsluitend voortuincaches.
Genesteld in eigen huis V2 Deze heeft totaal geen indruk gemaakt. Zelfs als ik op google maps kijk kan ik me niet meer herinneren hoe deze er uit zag.
Minibieb de witte kater Deze dan wel weer. Een klein zwart doosje tegen het dak van de minibib.
Open de kluis Een tweetraps cache. De sleutel vinden aan de onderzijde. Vervolgens het slotje openen en voila, daar is de cache! Mooi gemaakt, favorietje waardig.
Spillebeen’s Tuincache We zochten naar een paddestoel ‘rood met witte stippen’. Deze had echter een schutkleur en viel in eerste instantie niet op tussen het grind.
Eenmaal weer in het huisje kan ik Corrie overhalen om een spelletje Hitster te spelen. Beide waren we overtuigd dat ik zou winnen. Helaas, Corrie won met 10-6. Spel kan dus in de kast (onderin).
Het frituurvet bij de snackbar hier op het park rook de vorige keer oud. Dus googlen we even naar de snackbar met de hoogste google score. We komen bij snack bar Fly Inn terecht. En inderdaad. Heerlijk gegeten, vriendelijke bediening.
Eenmaal weer terug, sauna’tje voor mij, bad voor Corrie. Misschien toch nog een rondje Hitster.
Nog niet helemaal bijgekomen van de vakantie doen we rustig aan. Het is nog mooi weer, dus wat is er leuker dan een rondje te rijden in de MX-5.
Corrie ziet de labcache OFZE2022 – Explore ‘Explore “Oostelijk Flevoland”. Deze heeft 7 punten, verspreid over Oostelijk Flevoland.
De eerste stop is in Swifterbant. De vraag kunnen we vanuit de auto oplossen. Het navigatiesysteem in de auto heeft een super handige functie voor het ingeven van coördinaten. Erg handig, vooral als je stil staat. Zodra je gaat rijden werkt het touch-screen niet meer.
Daarna gaat de rit naar Lelystad. Hier moeten we wel even uit de auto om het juiste antwoord te vinden.
Op weg naar Harderwijk. Corrie wil graag een Milkshake. Helaas ga ik er van uit dat we niet langs de McDonald’s rijden we door naar het volgende punt. Even opletten bij de nieuwe verkeerssituatie bij Zeewolde. De kaart in de auto is verouderd. Ook dit punt wordt snel gevonden.
Dan gaan we naar Dronten. Ook hier moeten we de auto uit. We nemen een kopje koffie. Helaas was de appeltaart op.
Nog twee punten te gaan. Bij Ketelhaven moeten we even twee keer langs het gebouw rijden waar de vraag over gaat.
De laatste stop is bij Roggebotsluis. We rijden lekker over de dijk en de beantwoorden de vraag al rijdend.
Daarna over de ‘oude weg’ via kampen naar Jasper en Marjolein. We eten daar mee en geven Thijmen de souvenirs die we uit Marokko hebben meegenomen.
Dit weekend zijn we vijfendertig jaar getrouwd. Dat heet een koralen huwelijk. Dat gaan we lekker met z’n tweetjes vieren. We hebben een kamer in het Fletcher Kloosterhotel Willibrordhaeghe in Deurne geboekt.
Op de dag van vertrek doen we rustig aan. We pakken de auto in en vertrekken. We gaan als eerste een travelbug oppakken. Deze is onderdeel van een race die we tien jaar geleden in Nieuw Zeeland zijn gestart. Dit is de laatste die nog in de race is. Er is er al eentje binnen en de rest is vermist.
Deze laatste TB is gedropt in Nessa’s Minibieb in Wageningen. Ik had al een berichtje gestuurd en de Team Nessa heeft de TB binnen klaargelegd. Wat een service! Aangekomen wordt de TB overhandigd. Corrie logt de cache nog even (ik kreeg het cijferslot niet open).
Na deze snelle start gaan we maar wat gemeentes groen maken voordat we onze intrek nemen in het hotel:
Steenen Kruik. Eenvoudige oppikker in een voortuin. Snel gevonden en gelogd. Op naar de volgende.
We willen niet met de veerpont de Waal oversteken dus rijden we een eindje om naar BM&W #26: Benkske bij de MUK. Laat ik nou denken dat ‘Benkske’ een bankje betekende? Geen bankje te bekennen.
Het is maar een klein stukje naar BM&W #15: Galloways. Ook deze wordt snel gespot.
Op naar Maasbommel om De Schandpaal op te pakken. Leuk monumentje. Even graven in het grind en deze laat zich ook zien.
Onderweg naar OMD 2021 #3 – Sint Odradakapel Macharen moeten we toch een veerpont nemen. Ach, voor € 2.30 zijn we aan de overkant. We parkeren de auto aan de rand van het dorp en lopen naar het kapelletje. Aan de achterzijde vinden we de cache.
Voor EVZ moeten we toch ruim een kwartier rijden. Vanaf de plek waar we de auto neerzetten is het nog een stukje lopen over een dijkje. De cache zit met een magneetje achter het informatiebord. Appeltje eitje.
Rondje Boekel #3 is dan weer leuk verstopt op een minder leuke plek.
De laatste is Molen zonder naam. Eigenlijk hadden we een andere op de planning staan. Maar google maps dacht dat deze coördindaten op de snelweg lagen. We moesten dus een stukje extra rijden en kwamen langs deze.
We parkeren de auto voor het hotel en checken in. Eenmaal op onze kamer merken we dat deze naast de lift ligt. Jammer weer. Verder is de kamer prima in orde. Beetje gedateerd maar wel schoon. Het ‘diner’ dan bij ons arrangement zat is blijkbaar alleen een hoofdgerecht en ook nog eens van een zeer beperkte kaart. Voor elk extraatje is het flink bijbetalen. We nemen na het eten nog een afzakkertje in de bar. Corrie een lekkere coctail en ik een tripple. We liggen mooi op tijd in het lekkere bed met de net te warme en te dikke kussens.
Meer gemeentes (17 maart 2023)
We zijn mooi op tijd wakker. Er zitten blijkbaar veel mensen in het hotel die in de buurt werken en zo nodig om 06:30 met de lift naar beneden moeten. We hadden ontbijt afgesproken om 09:00 uur. Om 08:30 vertrekken we naar het restaurant. We hebben lang genoeg gewacht.
Het is weer fantastisch weer. Vandaag gaan we eerst nog wat gemeentes groen maken ten zuiden van de grote rivieren:
Mellie’s Love Tree. Fijn dat we even een wandeling konden maken door dit mooie bos. Heen rechttoe rechtaan, terug naar de auto langs het beekje.
Vervolgens bezoeken wij de mini camping ‘De Heksenheuvel‘. De cache wordt snel gevonden.
Tussendoor even snel Boebes ff rusten opgepakt. Een soort overdekt rustpunt.
Terug van Mellie’s Love Tree
Nu we weer zeven gemeentes op de kaart hebben gaan we een serie afmaken die we in 2019 door de invallende duisternis af moesten breken. De treasure chests. Op de finale na kunnen we de nog ontbrekende caches openen. We worden nog door twee teams benaderd om ze te helpen. Een van de caches hebben we vier jaar geleden al een keer geopend. Dit keer komen ook wij er niet uit. Jammer. Daarnaast helpen we dijk6jes nog even met het uitlenen van onze (sterke) magneet. Op hun beurt helpen zij ons met het vinden van Ricochet. Deze is zeer listig verstopt.
Kaufland (18 maart 2023)
Na een betere nacht en een goed ontbijt gaan we weer richting huis. En als je toch in de buurt bent is het een goed idee om de auto vol te laden met goedkope Duitse producten.
Onderweg komen we langs Bronlaak. Hier liggen nog een paar leuke caches. Als we deze serie van vier hebben opgepakt besluiten we om nog een deel van de Stichtingstrail te lopen. Beide series zijn leuk om te doen. Extra opmerking voor 19 Stichtingstrail. Deze bevindt zich in een oude bunker. Het vergt voor mijn oude lichaam extra inspanning om deze te pakken. Wel leuk om tussendoor te doen.
Bunkeren
We rijden naar Kaufland in Kleve. Als we weer buiten zijn hebben we de drankenafdeling gemist. We gaan dus nog een keer naar binnen en met een kar vol drank gaan we de auto verder volladen.
We rijden daarna in een keer door naar huis.
Het was een fantastisch weekend met fantastisch weer!
Ondanks dat we veel in de auto hebben gezeten toch nog 35.666 stappen gedaan in deze drie dagen.
Met stijve spieren en tintelingen van de brandnetels van gisteren staan we op. Eenmaal op de bank komt de dagelijkse vraag aan elkaar: ‘Heb jij nog plannen?’
De accu ’s van de fietsen zijn vol en we gaan naar de Lemerlerberg om de ronde Baba op Avontuur fietsen. Dan treedt de geoliede machine in werking: Broodjes smeren (waarschijnlijk komen we geen restaurant tegen tijden lunchtijd), waterflessen vullen, fietsendrager op de auto en de fietsen er op. En dit keer nemen we regenjassen mee.
Rond 11:00 uur parkeren we de auto en gaan we op weg. De caches zijn goed te vinden. Allemaal petlings met een rode dop. De meeste zijn vanaf het fietspad te zien. Bij sommig is wel een behoorlijke afwijking, tot wel 15 meter.
Het is druk onderweg met fietsers en wielrenners. De omgeving is niet heel bijzonder. De route is bijna helemaal over asfalt.
Ergens in een logje lezen we iets over een bonus. Deze heb ik niet gezien en ik heb ook niet op bonusletters gelet. Die hebben we niet. Ik zal nog eens kijken of die er wel is.
Op de terugweg nemen we nog even een frietje in de Zuiderd en gaan we naar home. Even onder de douche het stof wegspoelen en dan in joggingpak een filmpje kijken.
Almere heeft bij ons geen goede naam. Wij denken er over al een overloopgebied van Amsterdam. Enige tijd terug is de trail Almere Fietstrail online gekomen. 100 caches en een bonus. Deze waren vrij snel opgelost (met wat hulp van geoleaks).
We parkeren de auto bij nr 1, de kemphaanlaan. Er is op dit tijdstip nog ruimte genoeg. Na een paar kilometer verbazen we ons al over de natuur. Het gebied is amper vijftig jaar oud, maar voelt al volwassen.
De trail is afwisselend. Een stukje langs de rand van Almere, langs de Oostvaardersplassen en over de Oostvaardersdijk, met harde tegenwind. Het enige stukje wat tegenviel was door Almere Haven. Dat is even zoeken naar de juiste route.
Valt toch een beetje tegen van dichtbij
Er is veel bijvangst mogelijk. In het begin fietsen we zo nu en dan om. De caches die niet tot de trail behoren, kosten over het algemeen wat meer tijd. Bij Uitkijkheuvel Het Stort was het bijvoorbeeld erg druk. De heuvel stond vol vogelaars op zoek naar de Slangen Arend. Ze lieten wat vage foto´s zien van wat mij betreft elke roofvogel had kunnen zijn.
Vogelaars op het Stort
We raken steeds meer op elkaar ingespeeld om trails te doen. Mijn e-bike helpt ook om de sfeer goed te houden. Met deze wind 60 km afleggen had wel invloed gehad op mijn humeur.
Op de terugweg gaan we nog ´even´ langs de KFC in Lelystad. Hoezo druk. Het duurde ruim 30 minuten voor onze bestelling klaar was.
In totaal hebben we vandaag 60 Km gefietst en 113 caches gevonden.
Vandaag blijven we dicht bij huis en gaan we de trail Doeks uut Hasselt op de fiets fietsen. Een korte trail door een verrassend mooie omgeving. De uiterwaarden liggen er mooi bij. Ook het landelijk gebied is mooi. Ik zou hier best wel willen wonen. Wat een rust.
We beginnen aan de korte trail In memorium Scott zijn rondje. Lastige caches. We kunnen ze dan ook niet allemaal vinden. De bonus laten we dan ook maar liggen omdat we niet alle getallen hebben en een gok ons naar een vreemde plek brengt. Ook nu pakken we nog wat op onderweg: De Dedemsvaartse nano en Al wir zo’n skon Plekske. We sluiten af met Korenmolen de Zwaluw en rijden vervolgens weer naar huis.
Uitgezonderd de bonus van de Doeks zijn het geen bijzondere caches. Daarvoor hoef je dus niet af te reizen naar Hasselt. Wel voor het leuke stadje en de mooie omgeving.
We hebben voor dit weekend een huisje gehuurd bij Landal de Vlegge. We zijn op tijd vertrokken. Voor we het het huisje betrekken doen we de ‘I Love bier’ trail.
We parkeren de auto in Tubbergen. Bij de eerste cache aangekomen staat daar al een stel te loggen. We besluiten de route andersom te doen om niet steeds achter elkaar aan te hoeven fietsen. Terug in Tubbergen pakken we eerst nog even een terrasje.
Zonnetje……
Alle punten zijn heel goed te vinden. De route is leuk. Enkele caches zijn leuk in thema uitgevoerd. Natuurlijk pakken we nog een paar ‘oprapertjes’ mee. Geen van allen bijzonder. Om vier uur melden we ons bij de receptie en nemen we intrek in ons huisje.
Eindelijk hebben we de hele trail Uil…… opgelost. De meeste zelf en een aantal via gcleaks.
Via google maps zoeken we een parkeerplaat in het centrum van Rottevalle. Als we de GPS-en starten staan de caches er niet op. Wat we ook proberen, zowel Corrie als ik krijgen geen caches geladen met ‘live geocaching’. Corrie heeft op een gegeven moment de eerste van de serie en we gaan op weg.
Rotganzen (als je goed kijkt)
De eerste is meteen al een probleem. Je hebt water nodig. We hebben wel wat water mee, maar dat willen we niet spenderen aan deze cache. Ik probeer nog wat water te pakken met de deksel van de goodies-doos. De helling naar de sloot is te steil. Dat wordt zeker een nat pak!
Voor de tweede hebben we satéh prikkers of zoiets nodig. Die hebben we ook niet bij ons. Dit, het water en het ontbreken van caches op de GPS doet ons twijfelen of we nog wel verder willen. Gelukkig past onze oprolbare prikstok onder in de buis en kunnen we deze toch nog loggen. Ondertussen is het mij gelukt om de serie op mijn gps te krijgen. We gaan dus toch maar door.
Nou blijkt de rest dus gewoon een petling te zijn. De route is erg mooi om te fietsen. Halverwege pauzeren we even en genieten van een heerlijk zonnetje. We doen ongeveer de eerste helft van de route.
Als we bijna bij de auto zijn hebben we nog water over en pakken we de eerste van de dag nog even op.
Met dit mooie weer kan je niet thuis blijven. Corrie moet helaas deze ochtend werken. Ik doe de voorbereidingen. Laden caches, eten maken voor onderweg, fietsdrager op de auto etc….
We parkeren de auto op de carpoolplaats in Wolvega. Het vinden van de route naar de eerste caches is de grootste uitdaging van de dag. We doen een deel van de ‘Een kadootje van Sinterklaas’ serie. De caches hangen voor een groot deel in het zicht. Alle logrolletjes zijn vol en verkruimeld. De route is ook nog eens niet bijzonder. Per 1 maart gaan ze in het archief. Dat wordt ook hoog tijd.
