Archief van
Categorie: Geocaching

Libellen

Libellen

De Corona verveling begint nu toch wel toe te slaan. We kunnen het niet laten en gaan geocachen. Het weer is fantastisch. Het is wat frisser dan gedacht, maar als je blijft lopen in de zon is het goed uit te houden.

We printen drie caches uit: Libellen reservaat [DMF15], Wyldemerk en Dassenburgt [DMF15].

We starten met de Libellen. Aanrader. Niet zo ver lopen. Niet zo lang en goed te combineren met andere caches. Heerlijk leerzaam en eenvoudige vragen bij de waypoints. De cache is wel moeilijk te vinden. Gelukkig zag ik hem op een gegeven moment.

Daarna de Dassenburgt. Nadat we het eerste en enige waypoint hadden gevonden zagen we de informatie die we nodig hadden om de project toe doen. Projectie? Ja, een ‘omgekeerde projectie’. Geen idee wat ze daar mee bedoelden. Thuis heb ik nog even gekeken en ik denk dat dit een 180 graden gedraaide projectie is. Bovendien is de beschrijving van welk punt je uit moet gaan niet geheel duidelijk. Ten slotte staat in de omschrijving dat de aanwijzing op 100 meter ligt terwijl het waypoint op 200 meter ligt. Hmm.

Ten slotte Wyldemerk. De waypoints hebben we met de auto bezocht. Goed te doen. Alleen hebben we het eindpunt niet goed kunnen berekenen. En het genoemde hulplijntje geeft geen response. Laat maar…..

Normaal bezoeken we een snackbar na een dagje cachen. Dat hebben we nu maar niet gedaan.

Kadoelermeer

Kadoelermeer

Corrie heeft vandaag een dagdienst. Vroeg uit de veren, water en proviand mee en voor de verandering maar eens alleen op pad.
Omdat ik mijn dagelijkse 10.000 stappen ook nog wil doen, doe ik deze route te voet.

Het is een opvallend mooie route. Zeker met het warme weer prima te doen.
Mooie afwisselende omgeving. Ik was, ondanks dat ik in de buurt woon, nog nooit zo door het Kadoeler bos gelopen.
Deze route gaat ook zonder cache om mijn lijstje voor een ik-moet-mijn-stappen-doen rondje.
Na ruim 15.000 stappen de cache gevonden en gelogd.

32 jaar

32 jaar

Op 17 maart 1988 zijn wij getrouwd. Dat is vandaag exact 32 jaar geleden. Een paar weken geleden hebben we een dagje uit gepland. Eerst overnachten in een superdeluxe welness kamer bij van der Valk in Assen.

De dag daarna (vandaag) al geocachend naar Drachten om daar ons huwelijk te testen in een escape room (The Lost Ones). Zelfs de lunch had ik al gepland.

Helaas gooide het COVID-19 virus roet in het eten. Vlak voor vertrek naar Assen belde het Escape Room bedrijf begrijpelijk af. Zelf hebben we het hotel even gebeld hoe het zat met diner en ontbijt. Dat werd gelukkig zonder extra kosten op de kamer geserveerd.

Als Corrie de schooldag thuis heeft afgerond vertrekken we naar Assen. We worden hartelijk ontvangen. De kamer is fantastisch. Ruim en voorzien van alle luxe. Het diner wordt bezorgd en net als thuis eten we met het bord op schoot voor de tv.

Als we wakker worden in het grote bed nemen we alle tijd om rustig wakker te worden. Na het ontbijt gaan we nog even de sauna in. We checken uit en pakken vlak bij de parkeerplaats I love Geocaching in Assen op. Het logrolletje is zeiknat. Niet te beschrijven. Als ik thuis in de logjes kijk zie ik dat de CO twee weken geleden onderhoud heeft gemeld, zonder dit uit te voeren. Dit zou een reviewer niet moeten pikken. Ik heb hem maar opnieuw op ‘Needs Maintenace’ gezet.

Corrie heeft alle jig-saw puzzels van de serie Oudemolen opgelost. Deze trail ligt vlak bij Assen. Voordat hij gearchiveerd wordt moeten we hem even doen.

Oudemolen trail

Dit is een verrassend mooie trail. De omgeving is van begin tot einde leuk. De caches zijn goed te vinden. Daar waar het wat lastiger is, is een goede hint beschikbaar. Hoge wandelschoenen of laarzen zijn wel een must.

Onderweg naar huis pakken we nog wat losse caches mee. Geen van deze is een bijzondere vermelding waard:
* Happy Valentine
* Buurtschap schrappinge en Lohuis
* Vrije uitloop

Air Crash Investigation

Air Crash Investigation

Elf uur. De telefoon gaat. Onze dochter: “Wij willen de cache Air Crash Investigation doen. Daar staat in dat je naast je gebruikelijke pakket twee AA batterijen mee moet nemen. Wat is een standaard pakket?”
Euh….
Voor ons is dat:
* Prikpen
* Zaklamp (Led en UV)
* Multitool
* Magneet op stok/aan touw
* 9V batterij
* Touw
* IJzerdraad
* Handschoenen
* Spiegeltje
* Pennen
* Notitieblokje
* Lockpicking setje
Ik geef aan dat ze onze tas wel mag lenen.

Even later gaat de telefoon opnieuw: “Komt die tas met begeleiding?”
Natuurlijk gaan we op deze uitnodiging in. We schuiven ons huiswerk aan de kant. Dat kan morgen ook wel.

Mooi paadje

Snel maken we een lunch pakket en verwisselen we onze jogging broek voor de outdoor broek en wandelschoenen.

Eenmaal aangekomen is de parkeerplaats vol. Gelukkig komen er net vroege wandelaars terug en kunnen we onze auto alsnog parkeren. We gaan vol goede moed op weg.

De cache is erg leuk. De waypoints zijn met zorg gemaakt. Er is een duidelijk verhaal. De omgeving is afwisselend en prachtig. Het is vooral leuk om in de ontluikende natuur rond te wandelen.

Voor de kleinkinderen (7 en 4 jaar) was het een hele tippel. Ik had 6.7 Km op de GPS staan. Aangezien zij nogal wat heen en weer rennen denk ik dat ze wel een kilometer of 8 in de beentjes hebben. En dat zonder mopperen! Respect hoor!

Als ik dan toch nog een opmerking mag maken, en dat mag ik, dan zou ik zeggen dat 3.5 sterren voor moeilijkheid wel wat hoog is.

Waterloopbos

Waterloopbos

Enige tijd geleden hebben we de puzzels van [N.O.P.E.] LP #1 IJmuiden opgelost. Het wordt dus tijd om ze op te pakken.

Voor we vertrekken lossen we nog even [N.O.P.E.] – DMZI – Still haven’t found… op. Deze pakken we ook als eerste op. Volgens mij hebben we hier al eerder een cache gepakt en is de buis in de grond hergebruikt. De locatie is waardeloos, de cache ook. Dit is er echt een ‘leg een cache omdat het kan’ cache. En dan ook nog al twee weken op maintenance needed. De logrol is niet te beschrijven. Ik rol hem niet uit omdat hij daarna geheid niet meer is op te rollen.

Restanden van een opstelling,

Daarna naar de eerder genoemde trail. Deze zijn allemaal goed te vinden. De caches zelf zijn eenvoudige petlings en soms een doosje. De omgeving maakt alles goed. Vooral voor geocachers die niet bekend zijn is het een bijzonder bos. Helaas lukt het ons niet om de bonus boven water te krijgen. Die doen we later nog wel eens.

Catch up!
Multimulti

Multimulti

Vandaag mogen we weer een vakje vullen van de statistics kalender. We willen dit jaar echt de kalender vol hebben. Het weer is redelijk. Althans het regent niet, dat is al heel wat.

Kalender

5 Juni de volgende.

Op de lijst ‘deze wil ik zeker nog doen’ staat Het Verscholen dorp. Als we de listing goed doornemen zien we dat deze minder dan 1km is. Daarom printen we ook de Tongerentocht nog even uit. Deze is rond de zes kilometer.

Het Verscholen dorp

Het laatste stuk weg is, na de lange periode van regen, slecht begaanbaar. Eigenlijk hadden we beter met de Kia kunnen gaan. We bereiken de parkeerplaats en lopen de korte route.
Het is lastig om je een voorstelling te maken dat hier mensen hebben gewoond. De bedjes zijn superkort. De plafonds erg laag. Het lijkt me een vreselijke tijd.

De cache zelf is kort een eenvoudig. Het gaat natuurlijk vooral om een bezoekje aan het dorp.

Tongerentocht

De Tongerentocht is een stukje langer lopen. Zo rond de zes kilometer met een groot aantal waypoints. De vragen op de waypoints zijn eenvoudig op te lossen.
De drie punten voor moeilijkheid zijn wat mij betreft ook veel te hoog opgegeven. 1.5 was ook goed geweest.

De omgeving is, zoals aangegeven, afwisselend en niet altijd even spannend. In het begin is het zelfs niet eens leuk. Even later wordt het beter, hoewel dit niet het mooiste stukje Nederland is.

De cache zelf ligt op een plek die dan weer een beetje afbreuk doet aan de wandeltocht. Al met al niet een supermulti. Maar als je toch in de buurt bent wel goed om even een stukje te wandelen.

Martelen

Martelen

Eindelijk weer eens een stukje fietsen. Laten we maar beginnen met een korte route. We kiezen voor de serie Gemartel in de Middeleeuwen.

Lekker dichtbij. We perkeren de auto bij nr 1 en deze wordt snel gevonden. Nr 2 laat zich niet zien en de rest wordt vlot gevonden. Tussendoor nemen we nog even Noorddiep-Kattewaard en Eilandbrug mee. De laatste is lastig te vinden.

Eigenlijk viel het een beetje tegen. Het enige spannende was het vastlopen van mijn fietsketting. Er zijn dan ook geen interessant foto’s.

Hengelen (II)

Hengelen (II)

De vorige poging was niet zo’n succes. We gaan nu met een versterkte hengel de serie Kamperhoekeiland proberen. De eerste ziet er goed uit. Een petling en een draadje. We hoeven de hengel niet te versterken en pakken hem zo uit de boom. Appeltje eitje.

De volgende twee kunnen we niet vinden. De vierde dan wel weer. Die is uit de boom gewaaid. We hebben geen zin om terug te lopen om te kijken of de vorige twee ook uit de boom zijn gevallen.

Met een stijve nek van het naar boven turen lopen we naar de laatste. Die is snel gespot en hangt belachelijk hoog. We verlengen onze hengel met een anderhalve meter tentstok. Totaal is hij nu zo’n acht meter. Het totale bereik van 10 meter is nog niet genoeg. Wat voor hengel heb je wel niet nodig? Ik denk dat we vanaf nu hengelcaches maar laten voor wat ze zijn.

Op naar Zo hard als steen 1 ?. Gewoon lekker standaard caches. Goed verstopt tussen de stenen van de dijk. Lastig maar te doen. Mooi uitzicht op de ketelbrug. Een goede afsluiting van de middag. We hebben ook lekker onze stappen gedaan. 12K aan stappen. Jammer dat ik het gisteren niet heb gehaald (eigen schuld, luiheid). Anders had ik nu 11 dagen op rij gehad.

Storm op komst

Storm op komst

Het wordt stormachtig weer vandaag. Toch willen we vandaag een cache doen om weer een dag in de kalender af te strepen. Vlak bij ons huis ligt een vrij nieuwe cache: ondersteboven .

We hadden al iets gelezen over een magneetje, dus maar even de magneet meenemen. Aangekomen op de plek van bestemming draait de kompasnaald van mijn gps alle kanten op. Vreemd. Ineens weet ik het. De magneet die we laatst gekocht hebben is zo sterk dat ik hem niet in mijn jaszak moet dragen maar in mijn rugzak.

De cache ligt op een plek die niet bijzonder is. Erg druk met mensen die de hond uitlaten of stelletjes die elkaar uitlaten. We moeten op de grond gaan liggen om hem te pakken. Daar hebben we geen zin in. We gaan weer naar huis om een tooltje te maken met ijzerdraad en lopen weer naar de cache.

Nu is hij snel naar boven te halen. We beschrijven het vochtige logrolletje en duwen de cache weer voorzichtig op zijn plaats. We laten hem iets hoger boven het water hangen. Anders verdwijnt hij bij de eerste golven. Dat zou niet de eerste keer zijn. Al met al, een matige cache in een matige omgeving.

Hengelen

Hengelen

Deze week is helemaal uit China onze hengel binnengekomen. We hebben een hengel besteld van 7.20 meter. Effectief is hij iets korter, 6.4 meter. Dat lijkt me genoeg.

Vanmorgen een haakje gemaakt. Het laatste segment is echt te slap, dus de hengel is nog korter. Op naar De Visjes op het droge hebben. Van oorsprong zijn dit ‘reverse wherigo’ caches. Maar met wat speurwerk zijn ze thuis wel op te lossen.

Haakje

De caches hangen hoog. Onze hengel van 6.5 meter is net lang genoeg. Maar met de harde wind zwiept de top heen en weer. Eenmaal een cache in de haak blijkt deze zo zwaar te zijn dat de punt doorbuigt. Naar beneden valt wel mee. De cache weer terug hangen is lastig. Sommige hangen we noodgedwongen wat lager terug.

We doen er vier. Dan gaan we weer naar huis. Even iets bedenken om de laatste paar segmenten van de hengel te versterken. We hebben van een oude tent nog een fiber stok. Even kijken of dat helpt. Dan de volgende oppakken.