Familie Kuipers

Omdat we morgen een grotere trail met veel hoogteverschil gaan lopen doen we vandaag een korte trail bij Le Muy: дом #1. Deze trail bestaat uit een vijftal traditionals en wordt afgesloten met een multi.

We hebben gekozen voor deze trail omdat er veel leuke logjes bij zijn. Nadat Corrie brood heeft gehaald en we dit gelijk weer hebben opgegeten vertrekken we naar Le Muy. Zoals gewoonlijk is het weer onduidelijk waar je kan/mag parkeren. Er staat een bord met P1 en er is hooguit plek voor twee auto’s als je de weg open wil laten. Nou ja, er staat niemand dus dat kan wel. We zagen dat er nog een P2 is. De weg daar heen is volgens mij niet geschikt voor normale personenwagens. Dat verklaart ook waarom er een uitlaat naast het pad lag.

We hebben onze oranje hesjes in de rugzak zitten. Het is hier jachtseizoen en ik wil niet aangezien worden voor een wild zwijn. Gelukkig knor ik alleen als ik slaap.

De caches zijn inderdaad heel mooi gemaakt. Ze zijn voor een geocacher goed te vinden, maar een ‘normale’ wandelaar zal ze niet opmerken. In de caches zitten aanwijzingen voor de multi. Behalve in de eerste, daar waren ze weg. Daarnaast is de omgeving heel mooi met fantastische vergezichten.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

De bonus.

Die was super verstopt. Er zaten twee cijfersloten aan. Ook zonder aanwijzingen uit de eerste cache waren deze snel te openen. In de kist zat weer een munitiekistje. Daar zat een hangslot op. De sleutel lag ergens anders. We konden uit de Franse tekst niet opmaken waar. En google translate gaf al even onduidelijke teksten. We hebben hem dus als niet gevonden moeten loggen.

Terugreis.

Op de terugweg doen we nog even de Casino in Le Muy aan voor de boodschappen. Vanavond even hollandse pot. Aardappelen, sla en een gehaktschijf.

Weer aangekomen bij ons verblijf duiken we gelijk even het zwembad in. Even afkoelen want ondanks de belofte van 24 graden, tikken we weer de 30 graden aan. Het water in het zwembad is nog steeds 24 graden. We hebben niks te klagen, het weer is hier veel beter dan het weer in Nederland.

23 September is een dag dat we nog nooit een geocache hebben gevonden. We proberen alle dagen van het jaar een cache te vinden. We moeten dus op pad. Omdat het weer lekker warm zal worden gaan we vroeg op pad. Ons doel is la chapelle St Auxile. Dat is in een wandeling van ruim vijf kilometer en een stukje omhoog. Vanuit ons vakantiehuisje kunnen we net het dak van de kapel zien. Onderweg komen we l’oratoire de St Auxile tegen. Ondanks de irritante logjes: ‘snel gevonden’, ‘gevonden door onze jongste’ etc.. Konden wij hem maar niet vinden. Hoe frustrerend als je dan ziet dat het logjes zijn van mensen voor wie dit de tweede cache is die ze vinden.

Het pad naar chapelle St Auxile is stijl en heel smal. We besluiten om naar beneden te lopen over de bredere weg. Dat is wel 300 meter verder maar minder stijl en zonder losse stenen. De cache bij de kapel is snel gevonden. De rust werd even verstoord een een motor met een stelletje dat waarschijnlijk op wat privacy had gehoopt. Na een rondje om de kapel reden ze weer naar beneden

Onderweg kwamen we weer langs l’oratoir de St Auxile. En warempel. Ik zag de cache direct. Dat we die de eerste keer niet gevonden hadden is een wonder.

In het dorp is het middeleeuws feest nog aan de gang. Dus we besluiten hier nog even langs te gaan. Het pad naar het dorp leidt ons langs Callas # 3, un lavoir. De vorige keer waren we beide op wandelsandalen en leek het ons niet veilig om de steile klim te maken. Nu met goede schoenen wel. Het was wel even zoeken achter welke steen de cache lag. Ook dit keer wint de aanhouder en kan ik na een succesvolle log weer naar beneden glijden.

In het dorp was het gezellig druk. Er was voor ons geen plaats op de terrasjes. Alles zat vol. Na wat taalprobleempjes hebben we wat eten besteld op het plein. Het was een verassing wat. Iets met ‘pig’ in elk geval. Het was erg lekker en we hadden gelijk onze warme maaltijd gehad. Na het eten hebben we nog even gekeken naar Marymorgan Witch et l’Ordre des Corbeaux. Dat moet je echt in het donker zien. Niet dat de dames lelijk zijn of zo, in tegendeel. Maar een vuurdans is voor het donker. Wie iets van ze wil zien kan dat op youtube vinden.

• 

• 

• 

• 

• 

Vanochtend na de koffie op weg naar het dorp voor een baguette en een paar croissantjes. Dat is heen en weer 1100 meter en 30 meter stijgen. Als ik het hek van de tuin weer open geeft mijn horloge aan dat ik mijn dagelijkse 10 verdiepingen al heb gehad. Dat is mooi meegenomen.

Het is warm hier. Als we het ontbijt ophebben en de pijn van ons verhemelte en tandvlees weer is bijgetrokken duiken we het zwembad in. Daarna even op laten drogen in de zon. Eigenlijk willen we niet weg.

Toch trekken we er op uit. Vandaag gaan we naar Fréjus. Na het vinden van een parkeerplaats, ik ben blij dat Corrie rijdt, lopen we wat door de stad. Van cache naar cache. De eerste die we vinden is cathédrale Saint-Léonce. De cache is niet zo bijzonder, de kathedraal wel. Zeker een bezoekje waard, hoewel hij wel een beetje sober is vergeleken met eerder bezochte kathedralen.

We besluiten naar de Arènes de Fréjus te gaan. Voor dat we daar aankomen nemen we Ville d’Art et d’Histoire#2 La Porte des Gaules nog even mee. Ondertussen is het tijd geworden om te lunchen. We pikken nog net het laatste tafeltje mee in de schaduw bij Le Grand Café de L’Esterel. Leuke en vlotte bediening en een lekkere pizza. Glaasje wijn erbij en wij zijn weer klaar voor de volgende caches.

De Arena gaat pas om 14:00 uur open en we hebben nog een uur. We beginnen met het staartje van de trail CLXX* – Aqva Foroivliensis. Deze trail bestaat uit CLXX (170) caches en is zo’n 30 km (gokje). Wat een pech als je bij nr I bent begonnen en je moet zo eindigen. De trail schijnt over het algemeen heel mooi te zijn. We doen nog snel even Vèire Roco Bruno en CLXVIII – Aqva Foroivliensis. Ook al geen hoogstandjes.
Nr CLXIX kunnen we, net als onze voorgangers, niet vinden.

Onderweg naar huis doen we nog even boodschappen voor de komende dagen in Le Muy. We zien op het dashboard dat het daar 36 graden is. In Callas is het gelukkig een stuk koeler, namelijk 32 graden. En in het zwembad is het helemaal lekker. Het water is nog steeds 25 graden.

• 

• 

• 

Vandaag staat een bezoekje aan de historische stad Tourtour op het programma. Dat gaan we natuurlijk combineren met wat caches.

We besluiten niet de kortste route te nemen maar gaan voor de wat bredere wegen. De navigatie gaat er van uit dat je overal 90 mag. Dat betekent dat de snelste route niet altijd de snelste is. Soms kan/durf je niet harder dan 50 terwijl 90 is toegestaan.

Onderweg komen we als eerste Une Grotte ? tegen. Laat deze liggen. Het is een openbaar toilet! Getver. Wij hebben daar niet gezocht.

Een stukje verderop komen we langs Chapelle St Michel. Die is goed te doen. De kapel zit op slot. We hebben geen idee hoe hij er van binnen uit ziet.

Een eindje verderop ligt La Glacière d’Ampus. Die zou goed te vinden moeten zijn. De hint is: tussen de klimop. Alleen zit er meer tussen de klimop dan alleen de cache. De klimop vecht om wat zonlicht met een bramenstruik. Ik heb al zo’n idee wie er gaat winnen. Na de nodige ‘au’, ‘sh*t’ en diverse ander uitspraken geven we het op.

Vlak voordat we bij Tourtour komen zien we dat we de trail 01 – Marchons ensemble raken. De trail is in totaal 13.5 km lang en nr 55 ligt 300 meter hoger dan nr 1. We parkeren de auto en gaan proberen een aantal op te pakken. We spreken af dat we een uur naar beneden lopen en dan weer terug naar de auto gaan. We doen de nr’s 53 t/m 46 aan. Waarbij opgemerkt moet worden dat we nr 49, net als velen voor ons, niet konden vinden.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Na bijna een uur keren we weer om en lopen terug naar de auto. Ongemerkt zijn we 110 meter naar beneden gelopen en die moeten we nu weer naar boven. Dat valt even tegen.

Daarna doorgereden naar Tourtour. Dit is een leuk dorpje. Klein en in mijn ogen niet veel anders dan andere dorpjes die we gezien hebben. Wel een super mooi uitzicht! Hier pakken we nog even twee caches mee: 55 – Marchons ensemble (laatste van de eerder genoemde trail) en Le Vieux Moulin.

Vandaag gaan we onze eerste trail doen. Niet ver van ons verblijf begint een korte trail. 3 kilometer lang en 10 caches.

Maar eerst natuurlijk een ontbijt en een duik in het zwembad. Vervolgens de tassen in gepakt en naar de parkeerplaats gereden. Daar ligt en cache die niet bij de de trail hoort: SOURCE DE FIGANIERES. Deze hebben we zowel voordat we de trail starten, als daarna, niet kunnen vinden.

De trail (Pasquety – 01) begint rustig en gemakkelijk. Een kleine steiging door een droge beek naar boven. De caches zijn goed te vinden. De meeste zitten in een camouflage zakje. Na een aantal te hebben gevonden werd de trail meer ‘off-road’. Het pad werd een beetje gokken. Net als vroeger zonder kaart op de GPS. Dat is wel weer eens leuk.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

In Frankrijk hebben ze andere stekelplantjes dan bij ons in Nederland. Daar is de braam wel de ergste. Hier groeien een soort guerrilla plantjes. Die hebben hele scherpe lange stekels met weerhaakjes. Ze zijn onopvallend aanwezig en slaan pas toe als het te laat is om ze te ontwijken.

Terug bij ons huis direct maar weer het zwembad ingedoken. Even afkoelen.

Nadat we heerlijk hebben geslapen en een redelijk ontbijt hebben genuttigd gaan we weer op weg. Dit jaar hebben we een tol-pas in de auto. Wel handig. Je kan echt gewoon lekker doorrijden. Op een gegeven moment weet je niet meer of je nou wel of niet op een tolweg rijdt.

We doen nog even een boodschap in Draguignan en rijden dan het laatste stukje naar onze bestemming. Een heerlijk huis dat we van kennissen mogen gebruiken. We eten een salade en nemen een duik in het zwembad.

Daarna toch nog even een stukje lopen. Als je de hele dag in de auto zit, kom je niet aan de dagelijkse stappen toe. Even de geocaching website er bij en ja hoor, er ligt een (nieuwe) cache: La Tour. 

Terug bij het huis, nog even een spelletje, glaasje wijn en wat kaas en heerlijk slapen. Morgen naar de grote markt in Le Muy.

Onderweg naar onze vakantiebestemming rijden we door Luxemburg. Zonder dat we het door hadden hebben we op een parkeerplaats daar onze eerste Luxemburgse cache gevonden. Het gaat om  Have a break – A6 km16 South. Een korte multi als je het in een keer goed doet. Natuurlijk haalde ik weer twee cijfers door elkaar. En zo hebben we mooi 1.2 km extra gelopen. En dat op een parkeerplaats.

´s Avonds hebben we ingechekt in Campanille Hotel Restaurant Villefrannche sur Saone.  Niet echt een aanrader. Gehorige kleine kamers. Wel schoon.