Vandaag is Corrie jarig. Het is lastig om op een dag dat je jarig bent je stappen te doen. De oplossing is om na het ontbijt maar even een wandeling te maken.
Dat doen we richting Huisje vol verhalen. Zoals bekend, zijn wij geen voorstanders van voortuincaches. Uitzondering zijn de caches die je zo ziet liggen, of in elk geval logisch zijn verstopt met een duidelijke hint. En dat is bij deze cache het geval.
Naar aanleiding van een event, dat we gemist hebben omdat we op vakantie waren, is de Noordoostpolder vol met caches gelegd.
Die zijn mooi om tussendoor even op te pakken. Vandaag maar even Jaapzijnbruggetje opgepakt. Dankzij de logjes snel gevonden.
Het is nog steeds warm. Te warm om een stuk te fietsen. We gaan vandaag maar een stukje wandelen. In de buurt van Nieuw heten liggen nog wat caches die je lopend kan doen. De eerste uitdaging is het zoeken van een parkeerplaats. Nadat we de hele ronde zo’n beetje gereden hebben zetten we de auto maar bij de St. Joseph kerk neer.
Vervolgens gaan we op pad. De eerste is Smal paadje eind – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad. Daarna volgen Dubbel hek – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Langs de Sloot 2 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Langs de sloot 1 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Hommelteweg 3 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Hommelteweg 2 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Hommelteweg 1 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Dammerweg 4 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Dammerweg 3 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Dammerweg 2 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Dammerweg 1 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad en
Rustpunt. Hier houden we even rust. Pakken we een kopje Senseo koffie en eten we onze boterhammen op. Ondtertussen genieten we van het schouwspel van twee koolmeesjes die een nest jongen grootbrengen onder het dak van de koffie-kar.
We hebben er de nodige kilometers al op zitten, en toch gaan we nog een paar extra caches oppakken. Achtereenvolgens zijn dit Informatiebord – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Lange zandpad 3 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Lange zandpad 2 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Lange zandpad 1 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad en maken we nog even een uitstapje naar War Relics #11 – Focke Wulf. Deze laatste is de enige die wat extra’s heeft. Een eenvoudige puzzel en een cijferslot. Wel netjes in elkaar gezet.
Ten slotte doen we op weg naar de auto nog even Sprengenberg 3 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Sprengenberg 2 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad (onze eerste not-found), Sprengenberg 1 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad en Koeienhek begin – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad alvorens we in de Aveo weer naar ons huisje rijden.
We zijn nog niet echt uit eten geweest deze vakantie. Dat gaan we vanavond goedmaken. We zijn naar La Vida in Enter gegaan. Heerlijk gegeten. De mixed grill was fantastisch lekker. Daarna op het terras nog even wat gedronken en met een volle buik weer naar het huisje gefietst.
Enige tijd geleden hebben we de Appie-01 trail opgelost. Vandaag gaan we deze fietsen. Het is weer warm. We hopen dat de trail, in elk geval gedeeltelijk, door het bos loopt.
Gelukkig is dat ook het geval. Het is een zeer afwisselende trail die door landbouwgebied en bossen loopt. De caches zijn bijna allemaal goed te vinden. Ze variëren in zichtbaarheid van dat je ze op tien meter afstand al ziet tot toch wel even zoeken. De trail start in Duitsland en gaat vervolgens de grens over en loopt dan een groot deel door Nederland.
De bonus is grappig gemaakt. Omdat er veel cachers zijn die de de bonusgetallen vergeten op te schrijven krijg je deze cadeau.
Onderweg kwamen we team Ellendelange nog tegen. Die deden de toer (15km) te voet. Best wel een uitdaging met deze hitte.
Het is vandaag te warm om een trail te fietsen. We gaan maar eens voor kwaliteit i.p.v. kwantiteit. Het mysterie van de verdwenen buit kwam naar voren als een ‘must have’. Lekker in de koele auto naar de parkeerplaats gereden, rugzakken met voldoende water op de rug en gaan. Het is zeker een leuke cache voor kinderen, maar wij hebben ons ook prima vermaakt. Mooie omgeving en een leuke cache in thema met hele leuke puzzels. Alles goed kunnen vinden. Jammer dat er steeds minder van dit soort multies worden gelegd.
Nadat we ‘Het mysterie van de verdwenen buit’ hadden gedaan waren we letterlijk warm gelopen. Toch hadden we nog zin om lid te worden van ‘Het verborgen verbond 1‘. Eerst de tradi. Die kan je niet over het hoofd zien. Het principe kennen we en deze was vrij eenvoudig op te lossen, zonder tools zelfs. Daarna #2. Het eerste waypoint liet zich door ons niet vinden. Dat kwam omdat we naar iets anders zochten. Een mailtje naar de CO bracht uitkomst. Sneller dan je je telefoon kan afsluiten en weer ontsluiten hadden we al antwoord. Super! Ook WP2 liet zich pas na lang zoeken vinden. Daarna verliep alles vlot. De puzzels waren leuk en niet al te moeilijk. De stash snel gelogged. De enige echt actieve dieren in het bos waren de muggen.
Tot slot #3. Deze was snel gevonden en gelogged.
Nu eens een kort verslag. Vandaag naar de Ganzenmarkt in Enter geweest. Leuke kleine markt. Voor de stappen nog even naar Gejat in Venlo gelopen. Even goed kijken en dan snel loggen. Omdat we er toch zijn, nog een voortuincache: Nummertje 50. Ook deze was gelukkig snel gevonden.
Daarna begonnen aan Rondje Enter #2 – Langs het water. Te warm om deze lastige caches te zoeken. Het blijft bij #2. Even via een omweg naar huis.
Geen foto’s deze keer.
Vandaag maar even niet fietsen. We maken onze spieren even los in het zwembad. Heerlijk een half uur baantjes trekken. Dat is voor ons ook wel genoeg.
Daarna op weg naar Almelo. De kaarten van Google en OSM zijn niet helemaal up to date. We worden over onverharde paden gestuurd. Onderweg pakken we Black Box XI op. Even van de weg af en voorzichtig pakken. Hij wordt bewaakt door een kolonie eikenprocessierupsen. Als ik van te voren had geweten wat voor ellende dat op had kunnen leveren had ik hem lekker laten liggen.
Als we de auto eenmaal hebben geparkeerd beginnen we met de eerste multi: Almelose kunst – Nieuwe Stadhuis. De vragen zijn soms onduidelijk. We komen dan ook op een verkeerd punt uit. Gelukkig is de hint zo duidelijk dat we de cache wel een stukje terug kunnen vinden.
Na de lunch beginnen we aan de tweede. Weer vage vragen. En weer hebben we blijkbaar wat fout. Nu is de hint niet zo duidelijk en geven we het op. We besluiten de rest maar te laten voor wat het is en dwalen nog wat door de stad.
Terug via Enter. Nog even wat inslaan voor de BBQ. Die verloopt gelukkig rustig. Als we klaar zijn barst naast ons het Poolse feest weer los. Deuren open TV hard aan etc. En dan is er nog maar ééntje. De andere vijf komen na 10 uur aangescheurd. We verplaatsen ons tuinsetje maar naar de andere kant van het huis en genieten daar nog wat van de rust en laag overscherende vleermuizen.
Het is duidelijk minder goed weer dan gisteren. En dat houdt ons niet tegen om toch de fietsen op de auto te monteren en naar Hellendoorn te rijden om de trail Rondje Hellendoorn #1. Hilgenbos te doen. We parkeren de auto bij de
begraafplaats en laden de fietsen van de auto. Dan ziet Corrie dat ik uit m’n (nieuwe) korte broek ben gescheurd. Zo kunnen we niet verder. Dan eerst maar even naar Nijverdal op zoek naar een kledingzaak. De eerste de beste zaak (Unique Jeans) binnen en een nieuwe korte broek gekocht.
Omdat we nu in Nijverdal zijn, is de aanrijroute voor de trail wat veranderd. Eerst maar even de “NijverdalCam”. Dat gaat goed. Totdat ik dit zit te typen en mijn (overvolle) telefoon heb opgeschoond en alles in de Download folder heb verwijderd. Dus weer mislukt. Die gaan we deze of volgende week nog wel een keer doen.
Op weg naar de trail pakken we Naatje, Kriskras door Nijverdal #1 – De groene mal, Eversberg en Rondje Hulsen mee. We beginnen de trail met nummer 11. De route is minder mooi dan de ronde Sunnoa. De cache #15 is zelfs alleen lopend of met een ATB te doen. Corrie fietst om naar #16 en ik probeer op mijn fiets het traject te fietsen. Mijn benen tintelen nu nog van de brandnetels.
De caches zijn wel leuk gemaakt. En ze zijn op verschillende manieren verstopt. Dat maakt het wel leuk. De hints zijn soms cryptisch. Ondertussen gaan we tijdens de trail over de 4000ste cache! Weer een mijlpaal bereikt.
Terug bij de auto voel ik het goed in mijn benen. Morgen maar even wat rustiger aan doen.
Vandaag onze eerste tocht. Op tijd er uit en broodjes bakken in de oven. Die waren niet helemaal gaar. Het is nog even wennen aan oven. Morgen beter. Dat is ook de laatste kans, daarna gaan we weer gewoon over op yoghurt met muesli.
We gaan de Sunnoa 1 trail fietsen. We kunnen vanaf het vakantiepark zo op de fiets naar de trail. De auto kan blijven staan.
Onderweg naar de trail komen we langs Pelmolen ter Horst Rijssen. We hadden al gezien dat je daar een fles voor mee moest nemen. Voor ons vertrek hadden we een halve literfles leeg gegoten in een thermoskan. Wat we al verwacht hadden kwam uit. Een halve liter is niet genoeg. Dat wordt dus snel naar het beekje lopen en de fles opnieuw vullen terwijl Corrie de gaatjes dicht houdt.
Dan nog even Reggeveer meenemen en dan beginnen we aan de trail met #24. Daar zit dan ook meteen de bonusinformatie in. De trail is erg mooi en voert door een gevarieerd Twents landschap. Dit mooie gebied, in combinatie met een heerlijk zomers weertje zorgt er voor dat het een fantastische dag wordt. De caches zijn goed te vinden. Een paar zijn wat lastig, maar ze liggen er allemaal prima bij. Een magneet is wel een must.
Vlak voor het einde van de trail moeten we (lees ik) nog even de armspieren opwarmen. Met de hand moeten we de voet/fietsveer over de Midden Regge trekken. Gelukkig is deze minder breed dan de Rijn.
Tussendoor hebben we nog wat ‘bijvangst’. De eerste is De Ergernis. Het is een echte puzzle. Maar met een een stukje ijzerdraad en een dun koortje krijgen we hem opgelost. Bij Rustpunt Ervesmit nemen we een lekker kopje koffie en eten we een paar boterhammen. War Relics #1 – Lancaster LL914 is leuk gemaakt. Met een batterijtje, lampje en cijferslot.
Op de terugweg nog even door Rijssen. Even een boek kopen. Ik heb een studieboek bij me, maar dat is niks voor de vakantie.
Met dit mooie weer kan je in de tuin blijven zitten. Maar je kunt ook de fietsen achterop de auto monteren en een rondje gaan fietsen en wat petlings scoren.
Wij hebben voor het laatste gekozen en we gaan maar eens de #01 Op een grote paddestoel [HCE2018] trail oppakken. Na een uur voortsukkelen hebben we de carpoolplaats waar de trail begint bereikt. Fietsen van de auto, gps gestart, track en trip gewist en op pad.
Nadat we de bekende carpoolcache hebben opgepakt gaan we op weg om de trail te doen. Over het geheel genomen, geen bijzondere route. Er zitten wel wat leuke stukjes tussen. Het was in eerste instantie superdruk. Er was een grote markt in Midwoud. Drukte is op zich niet zo erg, maar ze rijden hier als Italianen. Dat is dus gezellig achter elkaar fietsen.
Tussendoor hebben we geprobeerd wat ‘bankjes caches’ op te pakken. Helaas zijn die met die mooie weer allemaal bezet, dus als er geen geocachers zitten laten we ze liggen. Die mensen hebben recht op een rustige picknick. Naast de bankjes is er nog wat bijvangst. Geen bijzondere caches en ik ga ze ook niet noemen.
Na 30 Km zijn we weer terug bij de auto. Ondanks de zadelpijn gaan we nog niet naar huis. In de kop van Noord Holland ligt nog wel wat en daar zijn we nog nooit geweest. We besluiten nog een rondje rond het Amstelmeer te fietsen.
De score valt hier tegen, net zoals de route. We hebben slechts acht van de veertien geplande caches gepakt. We hadden, wat route betreft, gehoopt dat
we zicht op het meer zouden hebben. We zien alleen een dijk van een dijk. Een aantal caches gaan we niet vinden. De ene keer is het te druk, de andere keer heb je een ladder nodig of we moeten te ver van de route af. We hebben de fietstassen vol gear, maar ladders en hengels nemen we niet mee. We komen nog wel twee favoriet waardige caches tegen: Vuurtoren en Patat of Friet?. Bij deze laatste (De Bongthe Hongd) hebben we heerlijk gegeten. Patat natuurlijk, dat is bijna traditie na een dag fietsen.
Na dit rondje van 16 Km gaan we over de Afsluitdijk terug. We hebben geen puf meer om nog te stoppen voor wat rapertjes.