Familie Kuipers

Vanochtend na de koffie op weg naar het dorp voor een baguette en een paar croissantjes. Dat is heen en weer 1100 meter en 30 meter stijgen. Als ik het hek van de tuin weer open geeft mijn horloge aan dat ik mijn dagelijkse 10 verdiepingen al heb gehad. Dat is mooi meegenomen.

Het is warm hier. Als we het ontbijt ophebben en de pijn van ons verhemelte en tandvlees weer is bijgetrokken duiken we het zwembad in. Daarna even op laten drogen in de zon. Eigenlijk willen we niet weg.

Toch trekken we er op uit. Vandaag gaan we naar Fréjus. Na het vinden van een parkeerplaats, ik ben blij dat Corrie rijdt, lopen we wat door de stad. Van cache naar cache. De eerste die we vinden is cathédrale Saint-Léonce. De cache is niet zo bijzonder, de kathedraal wel. Zeker een bezoekje waard, hoewel hij wel een beetje sober is vergeleken met eerder bezochte kathedralen.

We besluiten naar de Arènes de Fréjus te gaan. Voor dat we daar aankomen nemen we Ville d’Art et d’Histoire#2 La Porte des Gaules nog even mee. Ondertussen is het tijd geworden om te lunchen. We pikken nog net het laatste tafeltje mee in de schaduw bij Le Grand Café de L’Esterel. Leuke en vlotte bediening en een lekkere pizza. Glaasje wijn erbij en wij zijn weer klaar voor de volgende caches.

De Arena gaat pas om 14:00 uur open en we hebben nog een uur. We beginnen met het staartje van de trail CLXX* – Aqva Foroivliensis. Deze trail bestaat uit CLXX (170) caches en is zo’n 30 km (gokje). Wat een pech als je bij nr I bent begonnen en je moet zo eindigen. De trail schijnt over het algemeen heel mooi te zijn. We doen nog snel even Vèire Roco Bruno en CLXVIII – Aqva Foroivliensis. Ook al geen hoogstandjes.
Nr CLXIX kunnen we, net als onze voorgangers, niet vinden.

Onderweg naar huis doen we nog even boodschappen voor de komende dagen in Le Muy. We zien op het dashboard dat het daar 36 graden is. In Callas is het gelukkig een stuk koeler, namelijk 32 graden. En in het zwembad is het helemaal lekker. Het water is nog steeds 25 graden.

• 

• 

• 

Vandaag staat een bezoekje aan de historische stad Tourtour op het programma. Dat gaan we natuurlijk combineren met wat caches.

We besluiten niet de kortste route te nemen maar gaan voor de wat bredere wegen. De navigatie gaat er van uit dat je overal 90 mag. Dat betekent dat de snelste route niet altijd de snelste is. Soms kan/durf je niet harder dan 50 terwijl 90 is toegestaan.

Onderweg komen we als eerste Une Grotte ? tegen. Laat deze liggen. Het is een openbaar toilet! Getver. Wij hebben daar niet gezocht.

Een stukje verderop komen we langs Chapelle St Michel. Die is goed te doen. De kapel zit op slot. We hebben geen idee hoe hij er van binnen uit ziet.

Een eindje verderop ligt La Glacière d’Ampus. Die zou goed te vinden moeten zijn. De hint is: tussen de klimop. Alleen zit er meer tussen de klimop dan alleen de cache. De klimop vecht om wat zonlicht met een bramenstruik. Ik heb al zo’n idee wie er gaat winnen. Na de nodige ‘au’, ‘sh*t’ en diverse ander uitspraken geven we het op.

Vlak voordat we bij Tourtour komen zien we dat we de trail 01 – Marchons ensemble raken. De trail is in totaal 13.5 km lang en nr 55 ligt 300 meter hoger dan nr 1. We parkeren de auto en gaan proberen een aantal op te pakken. We spreken af dat we een uur naar beneden lopen en dan weer terug naar de auto gaan. We doen de nr’s 53 t/m 46 aan. Waarbij opgemerkt moet worden dat we nr 49, net als velen voor ons, niet konden vinden.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Na bijna een uur keren we weer om en lopen terug naar de auto. Ongemerkt zijn we 110 meter naar beneden gelopen en die moeten we nu weer naar boven. Dat valt even tegen.

Daarna doorgereden naar Tourtour. Dit is een leuk dorpje. Klein en in mijn ogen niet veel anders dan andere dorpjes die we gezien hebben. Wel een super mooi uitzicht! Hier pakken we nog even twee caches mee: 55 – Marchons ensemble (laatste van de eerder genoemde trail) en Le Vieux Moulin.

Vandaag gaan we onze eerste trail doen. Niet ver van ons verblijf begint een korte trail. 3 kilometer lang en 10 caches.

Maar eerst natuurlijk een ontbijt en een duik in het zwembad. Vervolgens de tassen in gepakt en naar de parkeerplaats gereden. Daar ligt en cache die niet bij de de trail hoort: SOURCE DE FIGANIERES. Deze hebben we zowel voordat we de trail starten, als daarna, niet kunnen vinden.

De trail (Pasquety – 01) begint rustig en gemakkelijk. Een kleine steiging door een droge beek naar boven. De caches zijn goed te vinden. De meeste zitten in een camouflage zakje. Na een aantal te hebben gevonden werd de trail meer ‘off-road’. Het pad werd een beetje gokken. Net als vroeger zonder kaart op de GPS. Dat is wel weer eens leuk.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

In Frankrijk hebben ze andere stekelplantjes dan bij ons in Nederland. Daar is de braam wel de ergste. Hier groeien een soort guerrilla plantjes. Die hebben hele scherpe lange stekels met weerhaakjes. Ze zijn onopvallend aanwezig en slaan pas toe als het te laat is om ze te ontwijken.

Terug bij ons huis direct maar weer het zwembad ingedoken. Even afkoelen.

Nadat we heerlijk hebben geslapen en een redelijk ontbijt hebben genuttigd gaan we weer op weg. Dit jaar hebben we een tol-pas in de auto. Wel handig. Je kan echt gewoon lekker doorrijden. Op een gegeven moment weet je niet meer of je nou wel of niet op een tolweg rijdt.

We doen nog even een boodschap in Draguignan en rijden dan het laatste stukje naar onze bestemming. Een heerlijk huis dat we van kennissen mogen gebruiken. We eten een salade en nemen een duik in het zwembad.

Daarna toch nog even een stukje lopen. Als je de hele dag in de auto zit, kom je niet aan de dagelijkse stappen toe. Even de geocaching website er bij en ja hoor, er ligt een (nieuwe) cache: La Tour. 

Terug bij het huis, nog even een spelletje, glaasje wijn en wat kaas en heerlijk slapen. Morgen naar de grote markt in Le Muy.

Onderweg naar onze vakantiebestemming rijden we door Luxemburg. Zonder dat we het door hadden hebben we op een parkeerplaats daar onze eerste Luxemburgse cache gevonden. Het gaat om  Have a break – A6 km16 South. Een korte multi als je het in een keer goed doet. Natuurlijk haalde ik weer twee cijfers door elkaar. En zo hebben we mooi 1.2 km extra gelopen. En dat op een parkeerplaats.

´s Avonds hebben we ingechekt in Campanille Hotel Restaurant Villefrannche sur Saone.  Niet echt een aanrader. Gehorige kleine kamers. Wel schoon.

Het is nog steeds warm. Te warm om een stuk te fietsen. We gaan vandaag maar een stukje wandelen. In de buurt van Nieuw heten liggen nog wat caches die je lopend kan doen. De eerste uitdaging is het zoeken van een parkeerplaats. Nadat we de hele ronde zo’n beetje gereden hebben zetten we de auto maar bij de St. Joseph kerk neer.

Vervolgens gaan we op pad. De eerste is Smal paadje eind – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad. Daarna volgen Dubbel hek – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Langs de Sloot 2 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Langs de sloot 1 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Hommelteweg 3 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Hommelteweg 2 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Hommelteweg 1 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Dammerweg 4 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Dammerweg 3 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Dammerweg 2 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Dammerweg 1 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad en

Rustpunt. Hier houden we even rust. Pakken we een kopje Senseo koffie en eten we onze boterhammen op. Ondtertussen genieten we van het schouwspel van twee koolmeesjes die een nest jongen grootbrengen onder het dak van de koffie-kar.

We hebben er de nodige kilometers al op zitten, en toch gaan we nog een paar extra caches oppakken. Achtereenvolgens zijn dit Informatiebord – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Lange zandpad 3 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Lange zandpad 2 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Lange zandpad 1 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad en maken we nog even een uitstapje naar War Relics #11 – Focke Wulf. Deze laatste is de enige die wat extra’s heeft. Een eenvoudige puzzel en een cijferslot. Wel netjes in elkaar gezet.

Ten slotte doen we op weg naar de auto nog even Sprengenberg 3 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad, Sprengenberg 2 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad (onze eerste not-found), Sprengenberg 1 – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad en Koeienhek begin – Nieuw-Heeten Hekk’n Pad alvorens we in de Aveo weer naar ons huisje rijden.

We zijn nog niet echt uit eten geweest deze vakantie. Dat gaan we vanavond goedmaken. We zijn naar La Vida in Enter gegaan. Heerlijk gegeten. De mixed grill was fantastisch lekker. Daarna op het terras nog even wat gedronken en met een volle buik weer naar het huisje gefietst.

 

Enige tijd geleden hebben we de Appie-01 trail opgelost. Vandaag gaan we deze fietsen. Het is weer warm. We hopen dat de trail, in elk geval gedeeltelijk, door het bos loopt.

Gelukkig is dat ook het geval. Het is een zeer afwisselende trail die door landbouwgebied en bossen loopt. De caches zijn bijna allemaal goed te vinden. Ze variëren in zichtbaarheid van dat je ze op tien meter afstand al ziet tot toch wel even zoeken. De trail start in Duitsland en gaat vervolgens de grens over en loopt dan een groot deel door Nederland.

De bonus is grappig gemaakt. Omdat er veel cachers zijn die de de bonusgetallen vergeten op te schrijven krijg je deze cadeau.

Onderweg kwamen we team Ellendelange nog tegen. Die deden de toer (15km) te voet. Best wel een uitdaging met deze hitte.

Het is vandaag te warm om een trail te fietsen. We gaan maar eens voor kwaliteit i.p.v. kwantiteit. Het mysterie van de verdwenen buit kwam naar voren als een ‘must have’. Lekker in de koele auto naar de parkeerplaats gereden, rugzakken met voldoende water op de rug en gaan. Het is zeker een leuke cache voor kinderen, maar wij hebben ons ook prima vermaakt. Mooie omgeving en een leuke cache in thema met hele leuke puzzels. Alles goed kunnen vinden. Jammer dat er steeds minder van dit soort multies worden gelegd.

Nadat we ‘Het mysterie van de verdwenen buit’ hadden gedaan waren we letterlijk warm gelopen. Toch hadden we nog zin om lid te worden van ‘Het verborgen verbond 1‘. Eerst de tradi. Die kan je niet over het hoofd zien. Het principe kennen we en deze was vrij eenvoudig op te lossen, zonder tools zelfs. Daarna #2. Het eerste waypoint liet zich door ons niet vinden. Dat kwam omdat we naar iets anders zochten. Een mailtje naar de CO bracht uitkomst. Sneller dan je je telefoon kan afsluiten en weer ontsluiten hadden we al antwoord. Super! Ook WP2 liet zich pas na lang zoeken vinden. Daarna verliep alles vlot. De puzzels waren leuk en niet al te moeilijk. De stash snel gelogged. De enige echt actieve dieren in het bos waren de muggen.
Tot slot #3. Deze was snel gevonden en gelogged.

Nu eens een kort verslag. Vandaag naar de Ganzenmarkt in Enter geweest. Leuke kleine markt. Voor de stappen nog even naar Gejat in Venlo gelopen. Even goed kijken en dan snel loggen. Omdat we er toch zijn, nog een voortuincache: Nummertje 50. Ook deze was gelukkig snel gevonden.

Daarna begonnen aan Rondje Enter #2 – Langs het water. Te warm om deze lastige caches te zoeken. Het blijft bij #2. Even via een omweg naar huis.

Geen foto’s deze keer.