Familie Kuipers

Vandaag maar even niet fietsen. We maken onze spieren even los in het zwembad. Heerlijk een half uur baantjes trekken. Dat is voor ons ook wel genoeg.

Daarna op weg naar Almelo. De kaarten van Google en OSM zijn niet helemaal up to date. We worden over onverharde paden gestuurd. Onderweg pakken we Black Box XI op. Even van de weg af en voorzichtig pakken. Hij wordt bewaakt door een kolonie eikenprocessierupsen. Als ik van te voren had geweten wat voor ellende dat op had kunnen leveren had ik hem lekker laten liggen.

Als we de auto eenmaal hebben geparkeerd beginnen we met de eerste multi: Almelose kunst – Nieuwe Stadhuis. De vragen zijn soms onduidelijk. We komen dan ook op een verkeerd punt uit. Gelukkig is de hint zo duidelijk dat we de cache wel een stukje terug kunnen vinden.

Na de lunch beginnen we aan de tweede. Weer vage vragen. En weer hebben we blijkbaar wat fout. Nu is de hint niet zo duidelijk en geven we het op. We besluiten de rest maar te laten voor wat het is en dwalen nog wat door de stad.

Terug via Enter. Nog even wat inslaan voor de BBQ. Die verloopt gelukkig rustig. Als we klaar zijn barst naast ons het Poolse feest weer los. Deuren open TV hard aan etc. En dan is er nog maar ééntje. De andere vijf komen na 10 uur aangescheurd. We verplaatsen ons tuinsetje maar naar de andere kant van het huis en genieten daar nog wat van de rust en laag overscherende vleermuizen.

Het is duidelijk minder goed weer dan gisteren. En dat houdt ons niet tegen om toch de fietsen op de auto te monteren en naar Hellendoorn te rijden om de trail Rondje Hellendoorn #1. Hilgenbos te doen. We parkeren de auto bij de

begraafplaats en laden de fietsen van de auto. Dan ziet Corrie dat ik uit m’n (nieuwe) korte broek ben gescheurd. Zo kunnen we niet verder. Dan eerst maar even naar Nijverdal op zoek naar een kledingzaak. De eerste de beste zaak (Unique Jeans) binnen en een nieuwe korte broek gekocht.

Omdat we nu in Nijverdal zijn, is de aanrijroute voor de trail wat veranderd. Eerst maar even de “NijverdalCam”. Dat gaat goed. Totdat ik dit zit te typen en mijn (overvolle) telefoon heb opgeschoond en alles in de Download folder heb verwijderd. Dus weer mislukt. Die gaan we deze of volgende week nog wel een keer doen.

Op weg naar de trail pakken we Naatje, Kriskras door Nijverdal #1 – De groene mal, Eversberg en Rondje Hulsen mee. We beginnen de trail met nummer 11. De route is minder mooi dan de ronde Sunnoa. De cache #15 is zelfs alleen lopend of met een ATB te doen. Corrie fietst om naar #16 en ik probeer op mijn fiets het traject te fietsen. Mijn benen tintelen nu nog van de brandnetels.

De caches zijn wel leuk gemaakt. En ze zijn op verschillende manieren verstopt. Dat maakt het wel leuk. De hints zijn soms cryptisch. Ondertussen gaan we tijdens de trail over de 4000ste cache! Weer een mijlpaal bereikt.

Terug bij de auto voel ik het goed in mijn benen. Morgen maar even wat rustiger aan doen.

Vandaag onze eerste tocht. Op tijd er uit en broodjes bakken in de oven. Die waren niet helemaal gaar. Het is nog even wennen aan oven. Morgen beter. Dat is ook de laatste kans, daarna gaan we weer gewoon over op yoghurt met muesli.

We gaan de Sunnoa 1 trail fietsen. We kunnen vanaf het vakantiepark zo op de fiets naar de trail. De auto kan blijven staan.

Onderweg naar de trail komen we langs Pelmolen ter Horst Rijssen. We hadden al gezien dat je daar een fles voor mee moest nemen. Voor ons vertrek hadden we een halve literfles leeg gegoten in een thermoskan. Wat we al verwacht hadden kwam uit. Een halve liter is niet genoeg. Dat wordt dus snel naar het beekje lopen en de fles opnieuw vullen terwijl Corrie de gaatjes dicht houdt.

Dan nog even Reggeveer meenemen en dan beginnen we aan de trail met #24. Daar zit dan ook meteen de bonusinformatie in. De trail is erg mooi en voert door een gevarieerd Twents landschap. Dit mooie gebied, in combinatie met een heerlijk zomers weertje zorgt er voor dat het een fantastische dag wordt. De caches zijn goed te vinden.  Een paar zijn wat lastig, maar ze liggen er allemaal prima bij. Een magneet is wel een must.

Vlak voor het einde van de trail moeten we (lees ik) nog even de armspieren opwarmen. Met de hand moeten we de voet/fietsveer over de Midden Regge trekken. Gelukkig is deze minder breed dan de Rijn.

Tussendoor hebben we nog wat ‘bijvangst’. De eerste is De Ergernis. Het is een echte puzzle. Maar met een een stukje ijzerdraad en een dun koortje krijgen we hem opgelost.  Bij Rustpunt Ervesmit nemen we een lekker kopje koffie en eten we een paar boterhammen. War Relics #1 – Lancaster LL914 is leuk gemaakt. Met een batterijtje, lampje en cijferslot.

Op de terugweg nog even door Rijssen. Even een boek kopen. Ik heb een studieboek bij me, maar dat is niks voor de vakantie.

Met de Rheinquelle nog in de benen besluiten we vandaag een vlakke ronde te lopen in Oostenrijk. We combineren dit met een bezoekje aan een winkelcentrum. In Zwiterseland is alles dicht i.v.m. een nationale feestdag.

Vlak bij de parkeerplaats voor de Klausronde pakken we  Captain Cachey´s TB Hotel op. Ondanks dat dit een voortuincache is ziet hij er grappig uit. Zoeken hoeft niet. De cache springt er meteen uit met zijn Piraten thema.

De Klausrunde bestaat uit 16 gevarieerde caches. De route is overigens alles behalve vlak. De tocht loopt door en buiten het dorpje, hoe kan het anders, Klaus. Een zeer rusig dorp. Het is weer erg warm. Onderweg kopen we nog wat ijsjes.

Ons tweede deel van de vakantie brengen we door in Zwitserland. Vandaag reizen we via Italië naar Zwitserland.Daar gaan we de komende dagen logeren bij Team Raclettis. Zij zij rasechte fanatieke geocachers. Als ze in Nederland hadden gewoond hadden ze er zeker meer dan 10.000 gevonden.

Eenmaal in de Alpen stoppen we bij Bernardino Break. Het uitzicht is adembenemend.

Vandaag zijn we naar de Amerikaanse oorlogsbegraafplaats geweest in Draguignan. Altijd indrukwekkend.

Aan de overkant van de weg, tegenover de ingang ligt een cache (CIMETIÈRE – AMERICAIN). Een rasechte stadscache, wel leuk verstopt overigens.