Weken geleden hebben Peter (SwiperTheFox) en ik een dagje vrij gepland. Vandaag is het zo ver. Ik had een leuke cache gevonden, The Bermuda Triangle – FLIGHT 19. Eerst even buienradar bekijken. Er trekt een brede band regen over het midden (lees Apeldoorn) van het land. Ach, het zo’n vaart wel niet lopen. Om 08:00 uur vertrekken we. Al snel rijden we het regengebied binnen. Gelukkig komen we bij Kampen al in de eerste file terecht. Zo heeft de regen tijd om over te trekken.

Aangekomen op de parkeerplaats regent het nog steeds. Maar niet hard genoeg om niet op pad te gaan. WP 1 is snel gevonden. Dat belooft een mooie cache te worden. WP 2 laat zich ook snel vinden en bevat een opdracht. Nadat we deze niet goed uitgevoerd hebben gaan we op pad naar WP3. Omdat we ook het fout gevonden coördinaat ook nog eens verkeerd invoeren gaan we op weg naar een punt dat veel te ver weg ligt. Na een kilometer besluiten we opnieuw te kijken of we het goed gedaan hebben en vullen we het goede, foute coördinaat in. Omdat dit midden in een bosperceel ligt lopen we hier een rondje en besluiten we als echte geocachers alle regels aan onze zeiknatte wandelschoenen te lappen en lopen we off-road naar een niet bestaand waypoint.

Omdat we hier ook niks vinden besluiten we terug te lopen naar WP1 om onze fout te herstellen. Het is ondertussen opgehouden met zachtjes regenen. Er valt nu serieus water uit de lucht. Het is niet te doen om de aantekeningen over te nemen op de uitgeprinte kaart. Alles is vochtig. We gaan de waypoints in de auto (weer een paar honderd meter verder terug) bepalen.

Eenmaal in de auto hebben we geen behoefte meer aan nog een keer 8 km door de stromende regen en besluiten we meer naar het noorden ons geluk te beproeven.

In Kampen beginnen we aan Fresco’s van Kampen. Een leuke cache met niet al te moeilijke vragen. We hebben deze niet voorbereid. We lezen even niet dat je de waypoints niet in volgorde hoeft te lopen. Wij doen dat dus wel. Op die manier loop je wat extra en zie je de stad twee keer.

Halverwege pakken we bij de tweede ronde In de schaduw van de Bovenkerk mee. De eerste ronde konden we hem niet vinden. Bij de tweede poging kan Peter hem pakken.

De berekening voor de eindcache is belachelijk. Op de berekende plek aangekomen zien we niet iets waar hij zou kunnen liggen. In de auto maken we een herberekening en gaan we hier met de auto heen. Ook daar vinden we niks.

Koud, nat en hongerig gaan we naar de McDonalds. Daar lopen we alle punten nog even na en komen we tot de conclusie dat de eerste berekening wel goed was. We hebben geen zin meer en gaan naar huis. Daar is het de hele dag droog geweest.

Ondanks dit alles was het weer gezellig. Ik heb maar één foto geplaatst. De rest is allemaal onscherp.

Een midweek is toch te kort. Vandaag moeten we al weer naar huis. Ik zal de sauna missen. Onderweg zie ik dat een van de fietstassen van Corrie niet goed dicht zit. De flap klappert en ik ben bang dat die gaat rafelen als we er niks aan doen.

Als we op een carpoolplaats gestopt zijn om het euvel te verhelpen kijken we natuurlijk ook even of er een carpoolcache ligt. En warempel. We moeten voor €04 Carpool Cache Frieschepalen (DH’16) wel even op onze nette schoenen het bos in. De cache is erg leuk gedaan.

Het heeft de hele nacht geregend. Tegen half elf wordt het weer droog. Gisteren hebben we aardig door de modder geploeterd. Vandaag gaan we naar Groningen om Gast in Groningen te lopen.

Eerst nog even langs de receptie om de Bloemert te loggen. Die hebben we gisteren aan het einde van de middag nog opgelost.

We parkeren de auto bij de Ikea en lopen naar WP1.  De cache heeft als thema gasthuizen in Groningen. De eerste paar keer voel je je best wel een beetje opgelaten als je zomaar zo’n hofje binnenloopt. Maar dat went snel. De cache is leuk opgezet en laat je een heel andere kant van Groningen zien. Ik ben benieuwd of er meer van dit soort caches zijn in andere steden.

Voordat we de stash op gaan pakken nemen we nog even een 12 uurtje bij de drie Gezusters. Heerlijk…..we zijn maar gestopt met het registreren in fat-secret. We zien de schade thuis wel als we ons weer wegen.

De stash ligt ook wel op een vreemde plek. De kans dat deze geript wordt is in elk geval minimaal.

Gisteren hebben we een poging gedaan om Anloo 1572 . . . Zij die anders was te lopen. Helaas ging er iets mis met het bepalen van WP1 (niet goed lezen). Na 1,5 km kwamen we er pas achter dat we verkeerd zaten. Helaas zou het rond 15:30 gaan regenen. Het leek ons beter om vandaag een tweede poging te wagen.

Deze stond al een poosje op ons lijstje gezien het aantal favorieten. De cache is zeker de moeite waard. Het is de CO gelukt om de hele cache het thema vast te houden. De opdrachtjes zijn goed te doen en bijna elk WP is iets bijzonders. De WP’s zijn niet allemaal even gemakkelijk te vinden. We zijn wel een keer terug gegaan om te kijken of we wel het goede WP hadden berekend.

Eenmaal weer terug bij ons vakantiehuisje hebben we nog wat tijd over. Bij het vakantiepark begint een multi-cache. De stash ligt bij de receptie. Dat is niet zo erg, die pakken we de volgende ochtend wel mee. de Bloemert is eigenlijk een wandelcache. Wij hebben hem op de fiets gedaan. Dat is goed te doen. Alleen moet je tussenpunt 11 even overslaan. Die is met een electrische fiets lastig. Je moet je fiets dan over een hekje tillen (twee keer). Corrie kwam op het lumineuze idee om ook een paar Noordlaarder bos caches mee te pakken. Die zijn dus NIET te doen op de fiets. Ik heb nog spierpijn van het tillen van de fiets van Corrie over de boomstammen. Toch hebben we er nog vijf op kunnen pakken. Niet echt bijzondere caches.

Onderweg naar het vakantiepark nog even omgefietst en een frietje gegeten bij Snakcerie De Pieper. Verder hebben we ons deze week redelijk aan ons dieet gehouden.

Maandag 17 oktober

Deze week zijn we een midweekje in Midlaren geweest. Op het Landal park De Bloemert bij midlaren. We hebben dit park gekozen omdat er veel geocaches in de buurt liggen.

We mogen er pas om 15:00 uur in. Toch vertrekken we vroeg. We rijden deze eerste dag naar Winschoten om de Kolonisten van Winschoten trail te fietsen. Het weer ziet er in elk geval voor vandaag goed uit. Als we de stad Groningen passeren lijkt het landschap vlak en nog kaler dan de NoordOostPolder.

We parkeren de auto bij een sportveld en halen de fietsen van de fietsdrager. Op weg naar de eerste cache blijkt het landschap toch een stuk gevarieerder. We fietsen over smalle paadjes door een natuurgebied. De caches zijn op één na allemaal goed te vinden.

De coördinaten van de bonus moet je berekenen aan de hand van het aantal grondstoffen dat je krijgt en weer eventueel weer kwijt raakt door ruilen of het kopen van wegen, dorpen of steden.

Nr. 9 ligt op het terrein van Meinardi. Een leuke boerderijwinkel met goede koffie en nog lekkerdere appeltaart. Zeker een aanrader! De cache werd ons aangewezen. Dat scheelt weer zoeken.

Even verderop hebben we een uitstapje gemaakt naar Hippe Kippen. Deze is door dezelfde CO gelegd als de trail. Blijkbaar houdt de CO net zo veel van spelletjes als wij. Hoewel we het spel ‘Hippe Kippen’ zelf (nog) niet hebben. De cache is snel gevonden. De boerin is erg enthousiast over het bedrijf en leidt ons rond en vertelt vol enthousiasme over de kippen. Deze lopen allemaal lekker vrij rond. Mooi om te zien. De buizerds zijn er ook erg blij mee en verschalken zo’n duizend kippen per jaar.

Sinds enige tijd wordt ons leven beheerst door een activity tracker. Zowel Corrie als ik dragen een Garmin vifofit 3. Deze apparaatjes hebben, in combinatie met de vakantiefoto’s, geleid tot gezonder leven. Ik heb nog nooit zoveel gesport als de laatste drie maanden. Resultaat: 10 kilo’s lichter.

Vandaag hebben we onze stappen niet gehaald. Nou komt dat wel vaker voor. Er liggen ook nog een heleboel caches in Emmeloord die we nog niet hebben opgepakt. Een en een is twee. Corrie haar nieuwe schoenen aan en op pad.

De eerste voortuincache ligt bij ons om de hoek. Gelukkig hebben we de cachebeschrijving goed gelezen en we nemen een magneet mee. Op de zeebodem en toch dieper ligt bij ons om d e hoek. Kan niet missen. Goed ingemeten en heel duidelijk. Snel gelogt, even naar de CO gezwaaid en op naar de volgende.

HANGEN is wat moeilijker te vinden. Het is niet helemaal duidelijk welk huis we moeten hebben. Het wordt al aardig donker. Met behulp van de zaklamp app kan Corrie hem toch van de haak halen.

Ten slotte nog even langs The Stone. Dit is dan weer jammer. Als je zo’n schutting hebt kan je er echt wel wat meer van maken. En nog slecht ingemeten ook.

 

Gisteravond besloten we om maar eens naar Leeuwarden te gaan. Corrie was daar zo’n 30 jaar geleden voor het laatst geweest. Zelf ben ik nog nooit in het centrum geweest.

Vandaag op tijd vertrokken. Het navigatiesysteem liet het qua geluid afweten wat tot gevolg had dat we een afslag gemist hebben. Al snel hadden we een andere parkeerplaats gevonden.

Leeuwarden viel ons echt mee. Leuke binnenstad. Veel kleine winkeltjes en genoeg terrasjes. Als eerste wilden we Oldehove doen. Na een rondje om de toren en nog een keer lezen blijkt dat deze op de toren ligt. Die is helaas tot 13:00 uur gesloten.

Na wat kleding gekocht te hebben lopen we nog wat door de stad. We kwamen langs het Keramiek museum de princssehof. Daar was een erotische keramiek tentoonstelling. Dat is zeker de moeite waard om te bezoeken.

Vervolgens hebben we een bezoekje gebracht aan het Fries museum.  De schilderijen Alma-Tadema zijn fantastisch! Als je in de buurt komt van dit museum, zeker even naar binnen lopen.

Even buiten het museum ligt Leeuwarden Museumhaven. Deze hebben we even snel meegenomen.

Op de fiets naar de Orchideeënhoeve voor een cadeautje.  Op de heenweg fietsen we langs vogel zoekt huis 2. Geen idee wat we hier moeten doen. Als snel hebben we een code waar we ook niks mee kunnen.

Voor het pakken van de logrol moet een cijferslot worden geopend. Corrie denkt na over de oplossing en ik begin met met openen van het slot middels de beproefde ‘met gevoel draaien’ methode.

Dat blijkt niet nodig te zijn. Het slot is lam en ik sta ineens met een geopend deurtje. Appeltje eitje.

Geen foto’s dit keer.

Vanochtend een fietsroute uitgezet door zuid-west Friesland om wat ‘rapertjes’ op te pakken. Dan kijken we altijd even of er ook multies tussen zitten die we tussendoor kunnen doen.

Toen we Yanouck’s Paddenstoelenpad zagen hebben we deze gelijk naar Team Prins gestuurd. Zij hebben nog kleine kinderen. Even later werd ons gevraagd om mee te gaan. Altijd gezellig. Dat rondje fietsen komt later wel
Leuke cache. Zelfs de kleine van 3 kon leuk de vragen oplossen.
Leuke route met leuke vragen voor de kleine geocachers.

Nadat we Yanouck’s Paddenstoelenpad hadden gevonden wilden we nog wel een multi lopen. Even gezocht en toen kwam ‘de Gepleten Eik‘ naar boven. Deze leek ons ook leuk voor de kleine geocachers.
Leuke wandeling door een mooie omgeving.

Bij deze zijn niet alle vragen even duidelijk. Het tellen van de kabouters is bijvoorbeeld.
Helaas hadden we ook nog eens niet alles goed gelezen en moesten we wel wat gaan rekenen en opnieuw alle vragen nalopen.
Daarna vlot gevonden. Na de herberekening stonden we toevallig 12 meter van de cache.

Vandaag is het tegen alle voorspellingen in mooi weer. Helaas lag het vaste internet er uit dus moesten we alles via de mobiel downloaden. Dan maar zonder de geocache op de GPS.

De cache die we gedaan hebben heet: Renderklippen Deze ligt vlak bij Heerde. De wandeling voert over een mooi stuk bos, afgewisseld met grote stukken heide. De heide staat mooi in bloei.

Het is hier redelijk druk. Veel fietsers en wandelaars. De cache is goed te doen. Het zijn allemaal vragen die je in de omgeving op kan lossen. Zoeken is niet nodig, goed lezen wel.

De eindcache is snel gemakkelijk te vinden en bestaat uit een echt munitiekistje. Die zie je niet veel meer tegenwoordig.

Al met al een leuke cache. Al is dit geen rasechte topper. In de cache staat dat hij vijf kilometer is. Wij hebben echter nog geen 4 km gelopen. Hij is ook goed te combineren met een van de vele andere multi’s of tradies in de buurt.