Vandaag blijven we dicht bij huis en gaan we de trail Doeks uut Hasselt op de fiets fietsen. Een korte trail door een verrassend mooie omgeving. De uiterwaarden liggen er mooi bij. Ook het landelijk gebied is mooi. Ik zou hier best wel willen wonen. Wat een rust.
We beginnen aan de korte trail In memorium Scott zijn rondje. Lastige caches. We kunnen ze dan ook niet allemaal vinden. De bonus laten we dan ook maar liggen omdat we niet alle getallen hebben en een gok ons naar een vreemde plek brengt. Ook nu pakken we nog wat op onderweg: De Dedemsvaartse nano en Al wir zo’n skon Plekske. We sluiten af met Korenmolen de Zwaluw en rijden vervolgens weer naar huis.
Uitgezonderd de bonus van de Doeks zijn het geen bijzondere caches. Daarvoor hoef je dus niet af te reizen naar Hasselt. Wel voor het leuke stadje en de mooie omgeving.
We hebben voor dit weekend een huisje gehuurd bij Landal de Vlegge. We zijn op tijd vertrokken. Voor we het het huisje betrekken doen we de ‘I Love bier’ trail.
We parkeren de auto in Tubbergen. Bij de eerste cache aangekomen staat daar al een stel te loggen. We besluiten de route andersom te doen om niet steeds achter elkaar aan te hoeven fietsen. Terug in Tubbergen pakken we eerst nog even een terrasje.
Zonnetje……
Alle punten zijn heel goed te vinden. De route is leuk. Enkele caches zijn leuk in thema uitgevoerd. Natuurlijk pakken we nog een paar ‘oprapertjes’ mee. Geen van allen bijzonder. Om vier uur melden we ons bij de receptie en nemen we intrek in ons huisje.
Eindelijk hebben we de hele trail Uil…… opgelost. De meeste zelf en een aantal via gcleaks.
Via google maps zoeken we een parkeerplaat in het centrum van Rottevalle. Als we de GPS-en starten staan de caches er niet op. Wat we ook proberen, zowel Corrie als ik krijgen geen caches geladen met ‘live geocaching’. Corrie heeft op een gegeven moment de eerste van de serie en we gaan op weg.
Rotganzen (als je goed kijkt)
De eerste is meteen al een probleem. Je hebt water nodig. We hebben wel wat water mee, maar dat willen we niet spenderen aan deze cache. Ik probeer nog wat water te pakken met de deksel van de goodies-doos. De helling naar de sloot is te steil. Dat wordt zeker een nat pak!
Voor de tweede hebben we satéh prikkers of zoiets nodig. Die hebben we ook niet bij ons. Dit, het water en het ontbreken van caches op de GPS doet ons twijfelen of we nog wel verder willen. Gelukkig past onze oprolbare prikstok onder in de buis en kunnen we deze toch nog loggen. Ondertussen is het mij gelukt om de serie op mijn gps te krijgen. We gaan dus toch maar door.
Nou blijkt de rest dus gewoon een petling te zijn. De route is erg mooi om te fietsen. Halverwege pauzeren we even en genieten van een heerlijk zonnetje. We doen ongeveer de eerste helft van de route.
Als we bijna bij de auto zijn hebben we nog water over en pakken we de eerste van de dag nog even op.
Met dit mooie weer kan je niet thuis blijven. Corrie moet helaas deze ochtend werken. Ik doe de voorbereidingen. Laden caches, eten maken voor onderweg, fietsdrager op de auto etc….
We parkeren de auto op de carpoolplaats in Wolvega. Het vinden van de route naar de eerste caches is de grootste uitdaging van de dag. We doen een deel van de ‘Een kadootje van Sinterklaas’ serie. De caches hangen voor een groot deel in het zicht. Alle logrolletjes zijn vol en verkruimeld. De route is ook nog eens niet bijzonder. Per 1 maart gaan ze in het archief. Dat wordt ook hoog tijd.
Lekker weer een lang weekend. Corrie stelt voor om spontaan een hotel te boeken om wat gemeentes in Zuid-Holland te bezoeken. Ik begin meteen met het maken van een route en Corrie zoekt een hotel uit.
Het wordt van der Valk in Sassenheim. Eigenlijk we te veel noordelijk. We gaan er toch voor. We vertrekken lekker vroeg. Het zal de hele dag regenen. We nemen voldoende kleding mee om ’s avonds droog te kunnen eten. Na een rit van anderhalf uur door de regen komen we bij 17# Welkom in Gorinchem aan. We parkeren de auto op een oprit, auto uit, loggen (met stempel) auto in en op zoek naar de volgende. En natuurlijk moet er net op dat moment iemand het terrein op. Op zondagochtend, in de dikke regen.
Na een irritante ‘not found’ moeten we even switchen en doen we Binnendams serie B. Die is even zoeken in de bosjes. Gelukkig heb ik een oude maar waterdichte jas aan. Op naar Sliedrecht. Daar pakken we Sliedrechts monument: Dijksynagoge op. Glibberend naar beneden in de nog steeds stromende regen. Verstopt achter een hekje pakken we Papendrechtse Wielen en Walen 1: ’t Waaltje op.
We komen nu steeds meer in de echte randstad. We moeten ons wel neerleggen bij het zoeken naar voortuincaches. We moeten ons maar even over onze schroom heenzetten.
Info parkeerplaats Edisonweg ligt net buiten Alblasserdam. Deze is pittig Een klein kokertje in een boom gestoken. Netjes hoor! De verkeersbordcache Hendrik-Ido-Ambacht, Waterbusplein wordt snel gevonden. Voordeel van op zondag cachen is dat je al snel bij een bedrijf kan parkeren. Ruimte zat.
Op dit moment komen we tot de conclusie dat we de route moeten veranderen en keuzes moeten maken. We gaan het niet redden in twee dagen. Het is veel omrijden en door de bebouwde kom. We maken weinig kilometers per uur. Met STIP op de kaart…Zwijndrecht.: Parkeren bij de cache. Even zoeken. Magneetdoosje achter regenpijp. En weer verder. Tot nu toe nog geen echte voortuincaches. H.D.M #2 ligt ook in een parkje. Door het verschrikkelijke weer is het hier ook rustig. Even snel HW #053 Knooppunt onderweg naar Hellevoetsluis. Een flink stuk rijden.uitzicht op het haringvliet 14 was een stukje lopen. Het uitzicht was niet bijzonder. De harde wind en regen maakte het ook niet aantrekkelijk om nog even rond te blijven hangen. Vlug de auto weer in en op naar de laatste cache van vandaag Minibieb Poortugaal. Dit was de eerste minibieb van deze twee dagen. Morgen zullen er meer volgen. Ze zijn gemakkelijk te vinden.
Op naar het hotel. Na een hartelijk welkom eten we wat in het hotel. We zijn te moe om nog weer te gaan rijden. We liggen om half tien in bed om nog wat tv te kijken. Maar daar komt het niet meer van. Ook het onderweg gekochte kaartspel blijft in de verpakking.
Toetjes…..
Maandag
Omdat we heel vroeg zijn gaan slapen zijn we ook vroeg wakker. We kunnen pas om half negen ontbijten en doen lekker rustig aan. We plannen de route voor vandaag.
Na een lekker ontbijt vertrekken we weer naar het zuiden. Als eerste doen we Sam gaat vissen aan in oegstgeest. Snel gevonden, niet bijzonder. Verder maar weer.
Corrie gebruikt ‘mijn’ auto vaak voor haar werk. Dat zijn allemaal korte stukjes, de auto wordt nooit eens lekker warm. Ik werk thuis, dus er worden helemaal geen afstanden meer mee gereden. Dat vind een diesel niet lekker. Nu blijft de Opel steeds zeuren dat het roetflilter gereinigd moet worden: ‘Rij door!’.
Vandaag gaan we maar even een stukje rijden. Om het nuttige met het aangename te combineren gaan we een paar Lab Caches lopen in Enkhuizen. Even de motor warm rijden om vervolgens in de vierde versnelling naar Lelystad te rijden. 15 minuutjes boven de 3000 toeren. Dat moet voldoende zijn.
Ondanks de lock down en het feit dat het zondag is, is het nog niet gemakkelijk om een parkeerplek te vinden. Als de auto eenmaal staat gaan we op weg.
We doen ‘Enckhviser Gevelversieringen’ en ‘Bijzondere straatnamen in Enkhuizen’ als eerste en paralel te doen. Beide zijn goed te doen. Soms moeten we wat langer zoeken, maar dat hoort er bij. Enkhuizen is een mooie stad om doorheen te lopen. Jammer dat alles dicht is. Toch weten we nog een heerlijk kopje koffie te scoren bij Het Coffy-Huys. Gelijk maar even een pondje bonen meegenomen. Uitstekend bakkie koffie gedronken.
Nadat we de eerder genoemde hebben afgerond blijkt dat ‘Monumenten of Enckhuizen’ er nog wel achteraan kan. Per slot van rekening zit ik nog niet aan mijn 7.500 stappen. Ook deze is goed te doen als je goed leest. Even worden we op het verkeerde been gezet als er om een jaartal wordt gevraagd. Net als we willen opgeven herinner ik me ineens dat we dit eerder hebben gehad. En ja hoor, toch nog af kunnen ronden.
Doel: Labcache in het Waterloopbos. Helaas in Marknesse worden we al omgeleid. We durven een weg met ‘alleen bestemmingsverkeer’ niet in te rijden. Er is nog een andere weg naar het Waterloopbos. Aangekomen bij de rotonde voor Vollenhove blijkt ook deze niet toegankelijk te zijn.
We vervolgen onze weg richting Zwartsluis en besluiten met het pontje naar Genemuiden te gaan. Daar zijn we eigenlijk nog nooit geweest. We lopen Een stukje van het Genemuider verleden. De punten kunnen door elkaar worden gelopen en we zien een andere kant van Genemuiden. Mooi om te doen.
Terug bij de auto is het nog lekker vroeg. We eten uit de Airfryer vanavond. We hebben dus nog ruim de tijd om nog wat te lopen in Kampen. Parkeren is een uitdaging. Mede door het lekkere weer is het heel druk in Kampen. We kunnen gelukkig nog net een plekje vinden om de auto te parkeren.
Als eerste doen we Voorwaarts – mars….. militair verleden van Kampen. Hier ben ik al eens in m’n eentje aan begonnen. Het was toen slecht weer. Nu maken we hem even af. Het is een forse wandeling, helemaal naar de andere kant van Kampen. In de labcache word weinig informatie gegeven over de punten. Aan een kant best wel jammer. Maar laten we eerlijk zijn. Als er veel tekst is, lezen we het ook niet.
Terug naar de auto kunnen we mooi Kamper kroegentocht meenemen. Ik voel mijn voeten al aardig en deze moet ook nog eens op volgorde worden gedaan. We kunnen niet in een rechte lijn naar de parkeerplaats lopen. Als je er een beetje op let zie je dat Kampen heel veel kroegjes en restaurantjes heeft. We lopen door voor ons bekend terrein terug naar de auto.
